JohnyTRS – ilość nastawni ma ścisły związek z rodzajem urządzeń srk, jakie znajdują się na stacji. W urządzeniach ręcznych kluczowych i mechanicznych scentralizowanych ilość nastawni wynikała z wielkości okręgu nastawczego oraz odległości do poszczególnych urządzeń srk od miejsca ich nastawiania. W urządzeniach ręcznych trzeba było brać pod uwagę odległość rozjazdów i wykolejnic od nastawni, która je obsługiwała, więc lokalizowano je w pobliżu (w głowicach rozjazdowych) tak, by pracownik je obsługujący miał jak najbliżej do tych urządzeń. W urządzeniach mechanicznych scentralizowanych długość pędni była ograniczona do określonych wielkości dla poszczególnych urządzeń srk (zwrotnice, rygle, sygnalizatory), więc okręgi nastawcze były tak projektowane, by nastawnie mogły obsługiwać urządzenia srk zachowując ograniczenia długości pędni. Na małych i średnich stacjach wystarczały dwie nastawnie, zlokalizowane w głowicach rozjazdowych stacji, na większych stacjach, gdzie układy torowe były bardziej skomplikowane, było kilka okręgów nastawczych, obsługiwanych przez kolejne nastawnie. Za cały ruch pociągowy i manewrowy na stacji odpowiada jedna osoba – dyżurny ruchu. W przypadku kilku okręgów nastawczych na stacji, z których każdy jest obsługiwany przez nastawnię, jedna z nich jest nastawnią dysponującą, pozostałe, jej podległe, to nastawnie wykonawcze. Na nastawni dysponującej okręgiem nastawczym zawiaduje dyżurny ruchu dysponujący, w pozostałych nastawniczowie, którzy obsługują swoje okręgi nastawcze na polecenia dyżurnego ruchu dysponującego. Czynności poszczególnych nastawni są ze sobą uzależnione urządzeniami blokady stacyjnej w taki sposób, że dyżurny ruchu dysponujący ma pod kontrolą (przy pomocy tych urządzeń) wszystkie czynności podległych nastawni wykonawczych, związanych z ruchem pociągów, to jest podawaniem sygnałów zezwalających na semaforach. Podanie sygnału zezwalającego na semaforze obsługiwanym przez nastawnię wykonawczą może się odbyć tylko na polecenie dyżurnego ruchu dysponującego przy pomocy urządzeń blokady stacyjnej (bloki dania i otrzymania nakazu). Jeśli droga przebiegu rozpoczynająca się w okręgu nastawczym nastawni dysponującej rozciąga się na okręgi nastawcze nastawni wykonawczych, dyżurny ruchu dysponujący musi otrzymać od tych nastawni zgodę na te przebiegi (bloki dania i otrzymania zgody).
W urządzeniach ręcznych kluczowych i mechanicznych scentralizowanych były również przypadki stosowania trzech nastawni: nastawnia dysponującą, znajdująca się najczęściej w budynku stacyjnym, położonym centralnie w stacji, gdzie urzędował dyżurny ruchu dysponujący, który bezpośrednio nie obsługiwał zwrotnic i semaforów, a tylko wydawał polecenia ich obsługi, oraz dwie nastawnie wykonawcze, zlokalizowane w głowicach rozjazdowych, które obsługiwały zwrotnice i semafory na plecenia dyżurnego ruchu dysponującego.
W urządzeniach elektrycznych przekaźnikowych i wyższego rzędu (komputerowych) nawet duże stacje obejmuje się jednym okręgiem nastawczym, który obsługuje jedna nastawnia. Tak właśnie jest w przypadku stacji, której przykład podałeś. Kiedyś stacja ta była wyposażona w urządzenia niższej klasy (mechaniczne scentralizowane) i wówczas posiadała na pewno dwie nastawnie (lub nawet trzy), dysponującą i wykonaczą (lub dwie wykonawcze), natomiast po po modernizacji urządzeń srk zabudowano na niej urządzenia elektryczne przekaźnikowe i wyposażono w jedną nastawnię, z której dyżurny ruchu, przy pomocy pulpitu nastawczego, obsługuje wszystkie urządzenia srk na całej stacji.
Na dużych stacjach (np. rozrządowych) może być kilka okręgów nastawczych, z których każdy jest obsługiwany przez nastawnie dysponujące – wówczas nastawnie te uzależnia się ze sobą tylko przy pomocy bloków dania i otrzymania zgody.