М62-1875 gwoli ścisłości, tym razem typ lokomotywy nie przekłada się na jej oznaczenie na tabliczce. I podobnie było kiedy lokomotywy służyły dla Ministerstwa Obrony ZSRR, później Federacji Rosyjskiej. W służbie dla Strategicznych Wojsk Rakietowych oznaczenie na tabliczkach zawsze pisane było jako M62 bez "D" przed "M". Dla mnie to coś niesamowitego, że ta lokomotywa trafiła do Polski.
Łącznie wyprodukowano 154 lokomotywy tej serii (numery 1724—1877) przeznaczone dla wojska, które służyły w dywizach posiadających Kompleksy Rakietowe (do obsługi każdego potrzebne były 3 takie lokomotywy).
Trochę może sprecyzuję (militaria to moje pierworodne hobby
, od niemal 40 lat). Pociąg składał się przeważnie z 17 wagonów, w tym z trzech wagonów - wyrzutni rakiet strategicznych (oprócz tego w składzie były wagony: dowodzenia, socjalne, techniczne, trzy wagony-cysterny, generator prądu itp). Wszystkie wagony były zakamuflowane na zwykły pociąg pasażersko - towarowy. W wagonach-wyrzutniach przewożono rakiety strategiczne typu
RT-23 UTTCH (РT-23 УТТХ), w wersji 15Ż61 (15Ж61), inaczej RS-22W (РС-22В) [
wg oznaczenia bilateralnego (dwustronnego Rosja/USA) z rozmów rozbrojeniowych] czyli w wersji kolejowej (bo były też rakiety wersji 15Ż60/RS-22B rozmieszczone w podziemnych silosach). Rakieta ta dostała w kodzie NATO nazwę
Scalpel, a w kodzie DIA (Agencji Wywiadowczej Departamentu Obrony USA)
SS-24, stąd w czasach wszech-obecnie panującej w okresie Zimnej Wojny tajemnicy (kiedy ZSRR nie podawał nawet nazw swoich kompleksów rakietowych), rakiety te powszechnie zwano na arenie międzynarodowej SS-24 Scalpel (a dokładnie tą z wersji kolejowej SS-24 Mod. 1 Scalpel, nie wiedzieć czemu w niektórych źródłach podawane jest nieprawidłowe SS-24 Mod. 3 - patrz Polska Wiki). Pojedyncza rakieta RT-23 UTTCH przenosiła 10 głowic MIRV (manewrujących, niezależnie naprowadzanych na cel) o sile wybuchu 500 KT każda (ku przypomnieniu bomba zrzucona na Hiroszimę miała moc zaledwie 20 KT). Trudno sobie to wyobrazić ale 36 rakiet rozmieszczonych w wagonach (bo tyle szt. rozmieszczono operacyjnie) mogło zniszczyć 360 dużych miast.
https://www.globalsecurity.org/wmd/world/russia/rt-23.htm
https://www.globalsecurity.org/wmd/world/russia/rt-23-pics.htm
Po upadku związku radzieckiego i rozformowaniu jednostek rakietowych (do 2003 roku)
Oczywiście Koledze zapewne chodzi o rozformowanie jednostek rakietowych wyposażonych w omawiane rakiety. Kompleks wyrzutni kolejowych SS-24 Scalpel (a dokładnie chodziło o rakiety z glowicami MIRV, kilku typów, w tym także SS-17 Spanker, SS-18 Satan i SS-19 Stiletto) miano wycofać z uzbrojenia zgodnie z traktatem START II, o redukcji zbrojeń strategicznych, podpisanym pomiędzy USA i Rosją w 1993 (w traktacie obie strony zobowiązały się do redukcji ilości strategicznych rakiet balistycznych o zasięgu międzykontynentalnym do poziomu 3000 – 3500 rakiet). Jednak Rosja wycofała się z traktatu z powodu wycofania się USA z traktatu ABM (ABM Treaty), a Scalpele służyły dalej. Większość wycofano w okresie lat 2002-2004, po upływie okresu gwarancji na działanie rakiet (nie produkowanych od 1991 r.). Tym niemniej ostatni pułk rakiet RT-23 (taki pułk wyposażony był w jeden pociąg z trzema wagonami-wyrzutniami) służył do 15 sierpnia 2005 roku. [
wg oficjalnych danych na dzień 1 września 2019 r. Rosja posiada 1426 głowic jądrowych rozmieszczonych na 320 międzykontynentalnych rakietach strategicznych bazowania lądowego (w podziemnych silosach i na mobilnych pojazdach terenowych), 10 okrętach atomowych klasy SSBN (czyli z wyrzutniami rakiet balistycznych) i na 66 ciężkich bombowcach strategicznych – nosicielach samosterujących pocisków manewrujących z głowicą jądrową].
Lokomotywa ДМ62-1875 wcześniej należała do 188 pułku rakietowego (jednostka 31505) Krasnojarskiej Dywizji.
A można wiedzieć skąd informacja w jakim pułku służyła lokomotywa ?
Dla zainteresowanych podaję gdzie służyły pociągi wyposażone w rakiety SS-24 Scalpel. Były to:
10 Gwardyjska Dywizja Rakietowa, zlokalizowana w rejonie
miasta Kostroma (Кострома), wchodząca w skład 27 Gwardyjskiej Armii Rakietowej. W 10 Dywizji kompleksy RT-23 UTTCH służyły w następujących czterech pułkach:
149
153 (jako ostatni do 15.08.2005 w gotowości bojowej, 1.10.2005 rozformowany)
158
730
https://rvsn.info/divisions/div_010.html
Pozostałości bazy 10 Dywizji można obejrzeć na widoku satelitarnym
https://www.google.pl/maps/@57.8386713,41.2351033,6330m/data=!3m1!1e3
36 Gwardyjska Dywizja Rakietowa, zlokalizowana w rejonie miasta Krasnojarsk (Красноярск), a dokładniej miejscowości Kiedrowyj (Кедро́вый), wchodząca w skład 33 Gwardyjskiej Armii Rakietowej. W 36 Dywizji kompleksy RT-23 UTTCH służyły w następujących czterech pułkach:
188
202
226
266
https://rvsn.info/divisions/div_036.html
Pozostałości bazy 36 Dywizji można obejrzeć na widoku satelitarnym
https://www.google.pl/maps/@56.1224124,92.2385686,6629m/data=!3m1!1e3
52 Dywizja Rakietowa, zlokalizowana w rejonie miasta Berszet (Бершеть), a dokładniej miejscowości Zwiozdnyj (Звёздный), wchodząca w skład 31 Armii Rakietowej. W 52 Dywizji kompleksy RT-23 UTTCH służyły w następujących czterech pułkach:
161
174
223
721
https://rvsn.info/divisions/div_052.html
Pozostałości bazy 52 Dywizji można obejrzeć na widoku satelitarnym
https://www.google.pl/maps/@57.6941378,56.3041426,2672m/data=!3m1!1e3
Tak więc Siły Strategiczne ZSRR / Rosji posiadały 12 pułków wyposażonych w RT-23 UTTCH w wersji kolejowej. Każdy pułk, tak jak wspomniałem wyżej, wyposażony był w trzy wagony-wyrzutnie. Tak więc w czasach Zimnej Wojny rozmieszczono operacyjnie 36 rakiety SS-24 Mod.1 Scalpel. Wraz z pociągiem mogły one krążyć po wszystkich szlakach kolejowych ZSRR, później Federacji Rosyjskiej, stając się niezwykle trudnym celem do zniszczenia. Po ich wycofaniu, ich rolę przejęły, rozwijane od lat 80-tych, strategiczne rakiety balistyczne systemu RT-2PM Topol (RS-12M, SS-25 Sickle) przewożone na 7-osiowych, wielkich pojazdach terenowych oraz ich wersje rozwojowe, przewożone na jeszcze większych, bo 8-osiowych pojazdach terenowych (RT-2PM2 Topol-M oraz RT-24 Yars).
