Makieta domowa Realizacja marzeń młodości.....

[Zbyszek]

Był raz sobie Zbyszek, chłopak wystrzałowy, potrącił go pociąg i miał defekt głowy. Tak już mu zostało i w końcu po latach zacząłem realizować marzenia o makiecie w klimatach kolei lat 70 i 80-tych. Tematyka, dawny kleinbahn w realiach PKP.
Na razie skupiłem się na czterech segmentach o szerokości 500mm. i długości poszczególnych segmentów 400, 1205, 1205 i 400mm. zakończonych po obu stronach profilem LL500. Materiał torowy Weinert, rozjazdy o kącie 8,6* i długości 355 w torach głównych i kącie 8,6* i długości 333 w torach bocznych. Lampy i oświetlenie na budynkach Omkia/Kluba, oraz Omak.
Prezentuję uproszczony plan, bez skali. Po krótce opiszę po kolei co zamierzam umieścić na stacyjce.

Od lewej: przepust ceglany, mały na cieku wodnym, przejazd i droga brukowana-''kocie łby'', u góry plac ładunkowy brukowany, magazyn z rampą, na dole plac ładunkowy duży, utwardzony kostką, następnie u góry dworzec, budynek WC, magazynki i rupieciarnia służby drogowej, na dole kanał oczystkowy do szlakowania parowozów czynny, z małym żurawiem wodnym i parowozownia jednostanowiskowa, dawno nieczynna. Być może po drugiej stronie torów, przy rozjeździe umieszczę dom rodzinny.
Następnie przejazd na drodze z kostki kamiennej, lub nawierzchni asfaltowej. Tu jeszcze nie zapadła ostateczna decyzja.
Całość jest zamknięta przepustem ceglanym, dużym na malutkiej rzeczce.
Opinie, pomoc w numeracji torów i umieszczenia wykolejnic, bardzo mile widziana.

 

[Zdrada69]

Plan bez skali więc trudno do końa ocenić - schematycznie to tory na stacji mega krótkie - czyli rozjazd na rozjeździe ale może po uwzględnieniu faktycznej długości nie będzie to wyglądać tak źle ...

 

[SP45-166]

Drogi Zbyszku, kolega Zdrada ma rację. Jeden rozjazd to jak sam napisałeś to około 350 mm. Czyli wyjdzie ponad 1 metr na każdą głowicę złożoną z trzech rozjazdów. Na torze wychodzącym z szopy między zwrotnicami będzie może że 40 cm. Czyli trochę kabaret nawet jak na nebenbahn. Będzie Ciebie moim zdaniem raziło przy ładnych modelowej długości rozjazdach o łagodnym kącie. Prosi się aż by między głowice wrzucić jeszcze jeden segment 1205 z prostymi torami łączącymi głowice. Wyjdzie ładny peron zdolny przyjąć czteroczłonową Bipę z parowozem, na mijankę teoretycznie powinno wejść wtedy lok+ około 10 węglarek Eaos. A to już jakoś będzie wyglądać. Szerokość segmentów poszerzyłbym do 60 cm. Cztery tory to na okrągło licząc 16 cm. Z 50 zatem zostanie z jednej 13 z drugiej 21. Trochę mało by poszaleć z otoczeniem. Skrajne potraktować jako przejściówki z 50 na 60. Polecam przemyśleć szczególnie dodatkowy segment 1205.

 

[Andrzej Harassek]

Opinie, pomoc w numeracji torów i umieszczenia wykolejnic, bardzo mile widziana.

No to proszę bardzo:

Wykolejnice w takim układzie nie są potrzebne, tory boczne są zabezpieczone przez odpowiednie położenie zwrotnic. Koledzy piszący wyżej mają rację w sprawie długości torów, ale kolega @Zbyszek zaznaczył, że rysunek jest bez skali. Na torach głównych (przebiegowych) 1 i 3, między semaforem a ukresem rozjazdu z drugiej strony, powinien się zmieścić skład pociągu, jaki jest przewidywany do kursowania na tej linii. Tor 5 jest torem bocznym i jego długość nie jest krytyczna. Jeżeli będzie dostatecznie długi (między rozjazdami), może służyć do odstawienia kilku wagonów, jeżeli nie, to będzie służył tylko jako tor komunikacyjny, do podstawiania wagonów na tor ładunkowy 5a i do parowozowni (tor 5b). Nawiasem mówiąc, parowozownia na tak małej stacyjce wydaje się zbędna.

 

[Maciek Wójcik]

Parowozownia tak, ale zawsze można zrobić stanowisko do nawęglania i nawadniania parowozów. Nie nasza ta makieta, to jest czysta propozycja. Zbyszek zadecyduje

 

[Zbyszek]

Dziękuję za cenne uwagi.
Gdyby ktoś się pokusił o ponumerowanie rozjazdów. W przyszłym tygodniu podam długości użyteczne torów.

 

[Zbyszek]

Przesunąłem rozjazd na lewej skrzynce w lewo prawie do krawędzi z lewej strony. Wydłużył się tor nr.3, a skrócił 5a. Ostateczne ułożenie będzie podyktowane zastosowanym napędem. Jednak będą to różnice kilku mm.
Zastosuję albo Mp1, albo napędy Weinerta.
Długości torów wyszły następujące:
2a-500mm, 2b-330mm, 5a-650mm, 5b-600mm, 5-350mm, 3-1010mm 1-850mm dla odcinka z peronem.
Kolega Andrzej się zagalopował troszkę i doprojektował semafory, których nie będzie w ogóle, być może wjazdowy w miejscu semafora F1/2, ale unieważniony. Nikt nie zwrócił uwagi, że jest to stacyjka końcowa, po lewej stronie jest kozioł.
Co do sugestii ZNTK WWO, to parowozownia taka, jako czynna, w latach 70/80 tych. nie miała racji bytu. Dawno była by rozebrana, ewentualnie stała opuszczona lub służyła za garaż służbie drogowej. Jedyne kuriozum, to kompleks lokomotywowni w Pleszewie.
Co do uwag kolegi SP45-166, to dodanie jeszcze jednej skrzynki, parowóz i zespół piętrowy Bipa odpada.
Raz, że dysponuję pomieszczeniem 4,25x3,3m i optymalny wymiar makiety to 4x3,25m. Muszę wyprowadzić szlak o jakimś tramwajowym promieniu, dwa nie te klimaty. Wystarczy skład jedno lub dwu wagonowy, jakiś towos, albo wagon motorowy. 10 węglarek Eaos nie mam i nigdy nie będę posiadał.
C.D.N.

 

[Andrzej Harassek]

Nikt nie zwrócił uwagi, że jest to stacyjka końcowa, po lewej stronie jest kozioł.

Widziałem ten kozioł, ale uznałem to za błąd rysunku. Cały układ, a zwłaszcza przejazd i mostek nad strumykiem po lewej stronie sugerują, że ta linia idzie dalej w lewo. Przy stacji końcowej raczej nie budowano by specjalnie mostu, tylko inaczej zaprojektowano całą stację. Chyba, że ma to być pozostałość po zamkniętej wcześniej linii - wtedy wszystkie semafory mają sens, z tym, że te po lewej stronie już nieczynne albo całkiem zdemontowane. Ale jeżeli linia z prawej strony jest czynna, to semafor wjazdowy (na moim rysunku F) musi być czynny. Można ewentualnie zrezygnować z semaforów wyjazdowych. Trochę później narysuję układ w takiej wersji wraz z numeracją rozjazdów. Przy pierwszej wersji założyłem kilometraż wzrastający od lewej do prawej - jeżeli po lewej stronie kiedyś była linia, to może tak zostać, numery rozjazdów dam wzrastające od lewej. Na drugim rysunku zrobię wersję ze stacją końcową i kilometrażem od prawej w lewo - zmienią się także oznaczenia semaforów i numery torów.

Co do długości torów:

Wystarczy skład jedno lub dwu wagonowy, jakiś towos, albo wagon motorowy.

Nawet na takiej zapomnianej linii i maleńkiej stacyjce tory powinny zapewnić możliwość przyjęcia pociągu zestawionego z lokomotywy i przynajmniej 3-4 wagonów 2-osiowych tak, by lokomotywa mogła oblecieć skład. Rozumiem brak miejsca, ale w takiej sytuacji sugerowałbym rezygnację z pozostałości linii po lewej stronie, likwidacją tego przejazdu i strumyka z mostem, a zamian wydłużyłbym tory stacyjne, dając tylko krótki tor żeberkowy za ostatnim rozjazdem, tyle, żeby zmieściła się tam lokomotywa - tak narysuję drugą wersję planu.

 

[Andrzej Harassek]

Obiecane rysunki: pierwszy bez zmian, dodane tylko numery rozjazdów. Założenia: stacja dawniej pośrednia, kilometraż od lewej do prawej, linia po lewej stronie zamknięta (rozebrana?), numeracja torów i rozjazdów oraz oznaczenia semaforów pozostawione po staremu. Semafor A zlikwidowany (zdemontowany), semafory B i C pozostawione lub zdemontowane, a w ich miejsce ustawione wskaźniki W 4. Uwaga: nawet, gdy linii dalej w lewo już nie ma, wjeżdżający na stację (z prawej strony) pociąg musi się zatrzymać przed miejscem ustawienia semafora wyjazdowego B lub C. Dalsza jazda (manewrowa) jest możliwa wyłącznie na sygnał dyżurnego ruchu.

W tym układzie w mocy pozostaje uwaga dotycząca zbyt krótkich torów stacyjnych.

Rysunek drugi: stacja od zawsze końcowa, po prawej stronie linii nigdy nie było. W związku z tym maksymalnie wykorzystałem długość makiety, przesuwając rozjazdy lewej głowicy bardziej w lewo. Linia kończy się na tej stacji, kilometraż od prawej do lewej. Odpowiednio do tego zrobiona numeracja torów i rozjazdów oraz oznaczenia semaforów. Na linii znaczenia miejscowego może wyjątkowo nie być semaforów, semafor wjazdowy musi być zawsze.

 

[Tomek K]

Niezależnie od wersji numeracja rozjazdów nie powinna być ciągła dla całej stacji, ale każda głowica osobno. Dla tej wielkości stacji idąc zgodnie ze wzrostem kilometraża pierwsza głowica zakres numerów 1 do10 druga głowica zakres 11 do 20. I tak górny rysunek zamiast "6" powinno być "11" i dalej kolejno, na rysunku dolnym nie "4" ale "11" i tak dalej.

 

[Zbyszek]

Dziękuję Panowie za cenne i merytoryczne uwagi. Oczywiście miałem na uwadze układ jak na rysunku drugim, jednak skrzynka/segment była by długa na ok. 150cm. To już jest mobilnie uciążliwe, co prawda to jest makieta domowa, ale życie pisze różne scenariusze. Może będę musiał próbować ją sprzedać, stąd te dwa profile LL500. Zresztą skrzynki 400mm mam już sklejone, założyłem, że całe głowice muszą być na jednym segmencie, bez dzielenia rozjazdów. Układ torowy pozostaje bez zmian, semaforów nie będzie, wjazdowy dawno unieważniony. Wjazd na stację na wskaźnik W16. Jest to zupełnie poprawne. Mam oryginalny plan stacji końcowej, gdzie nigdy nie było semaforów, wjazd się odbywał właśnie na W16.

 

[Tomek K]

Wskaźnik W16 informuje, że za wskaźnikiem w odległości drogi hamowania znajduje się przystanek osobowy. Dokładnie wskaźnik ustawia się w odległości drogi hamowania od wskaźnika W4 ustawionego na końcu peronu przystanku. Wskaźnik W16 nie jest i nigdy nie był zezwoleniem na wjazd gdziekolwiek, jest i zawsze był tylko informacją, a że stoi przed zamkniętą stacją to już inna sprawa. Nie twórzmy idei które nie maja oparcia w żadnych przepisach.