Przydatne i zbędne.

[Kpt. Nemo]

Co Ty opowiadasz, moje są takie przaśne, Twoje mają super design, są dopracowane, ładnie wykończone, zresztą nie licytujmy się, wszystkie są fajne.

 

[śledź]

Kropka.

 

[Grzes]

Ja jestem cholerny nygus, się mi po prostu już nie chce, ale pracuję nad tym.



Nie wiem o jakim rodzaju ucznia mówisz.

Ale przypomina mi się jak mój prezes, gdy mu się ubzdurało w główce że się nie wyrabiam i potrzebny mi pomocnik/uczeń, bo miałem kiedyś na początku ucznia, a potem pomocnika, a potem najlepszego przyjaciela, brata drugiego prezesa, ale nie dlatego się przyjaźniliśm, tu sprawdza się teoria że w przypadku dwóch braci jeden to synek mamusi a drugi tatusia, Tomek był jak jego mam , ciepły, uczynny, wspaniały człowiek, dziewięć lat temu odszedł w wieku 42 lat, podświadomie mam zakoowane że nikt go nie zastąpi, nikt, a ja zrobię wszytsko zeby tak było, no może mój syn, ale on nie chce tu pracować, nawet go rozumiem, no ale do rzeczy, przytargał jakiegoś wypłosza ze wsi w której mieszka, no Daniel to, /daniel tamto, uzdolniony, grzeczny itp.itd. no ojej ojej, tyle że chłoptaś w wieku osiemnastu lat miał pięć klas podstawówki i był tępy jak nóż tokarski po skrawaniu "kwasówki", i się zaczęło, ja jestem trochę oschły i dość nieprzyjemny w pożyciu warsztatowym, ale się starałem, postanowiłem dać mu szansę, przecież wiecznie żyć nie będę, nie dałem rady, prezes zapisał go do szkoły, postanowił wyedukować ulubieńca, chwilami nawet podejrzewałem go no wiecie o co, młody chłopiec i taka miłość jak Pan Antoni do strzyżonego pod garnek, ale chyba nie.
Całe szczęście że sprawa się sama rozwiązała , po pierwszym dniu nauki chłopiec tak się zestresował opier....m Pani od geografii że rzucił to wszystko i tyle go widzieliśmy, uff, zakosił nowy strój i ślad po nim zaginął, do dziś jak wspominamy największe porażki personalne w firmie, prezes taktycznie się oddala.
Ale może kiedyś, choć chyba za mało mi zostało.

Paweł
Ja mam odmienne doświadczenia jeśli chodzi o szkolenie uczniów.
Tak się zdarzyło, że trafił pod mój nadzór jeden z uczniów.
Od razu widziałem w Nim potencjał i nie pomyliłem się.
Wstyd powiedzieć, ale teraz to On mnie uczy np. obsługi CNC.

 

[Kpt. Nemo]

Grzesiu to masz szczęście, i talent, którego mnie najwyraźniej brak, choć mam taki przypadek że mój "były student" teraz prowadzi firmę i w tej w której pracuję zamawia wykrojniki, był dziwny i mało komunikatywny, ale zdolny i uparty.
Są ludzie mający tę iskrę, chciałbym takiego spotkać na swojej drodze, miałbym mu co pokazać i czego go nauczyć, ale coś mi się wydaje że tu w tym miejscu w którym się znalazłem i w tym czasie jest to niemożliwe.

 

[Grzes]

Grzesiu to masz szczęście, i talent, którego mnie najwyraźniej brak, choć mam taki przypadek że mój "były student" teraz prowadzi firmę i w tej w której pracuję zamawia wykrojniki, był dziwny i mało komunikatywny, ale zdolny i upar
Są ludzie mający tę iskrę, chciałbym takiego spotkać na swojej drodze, miałbym mu co pokazać i czego go nauczyć, ale coś mi się wydaje że tu w tym miejscu w którym się znalazłem i w tym czasie jest to niemożliwe.

Chyba miałem rzeczywiście szczęście ☺

 

[Meggido]

A to taki niezbędnik do lutowania kół szprychowych.
Przyrząd wykonany "wieki temu" przez @Paweł R

 

[śledź]

Aby nie było, że nikt nic przydatnego nie zrobił i wątek nie zaginął w czeluściach forumowych wklejam kilka zdjęć z zeszłotygodniowej mojej pracy. Taka odskocznia od codziennej pracy elektryka, gdzie już masz dość napięcia związanego z wykonywanym zawodem.

Tak, tak zrobiłem sobie imadło. Pierwsze w moim życiu i pewnie ostatnie, bo po co mi tyle imadeł.

 

[Kpt. Nemo]

bo po co mi tyle imadeł.

Tak jak hebli w Maroku.

 

[śledź]

Tak jak hebli w Maroku.

Hehe, dokładnie tak to było.

 

[Qmaty]

Wyszło super, wszystko kute, a nie badziewny odlew.
Teraz zrób sobie następne, co by nie tłuc po szczękach.

 

[Kpt. Nemo]

Na chwilę pozostaniemy w temacie "imadeł" te są raczej "modelarskie" a ostatnie specjalizowane, służy wyłącznie do opiłowywania szprych do kół.
Zrobione własnoręcznie.

 

[hamulcowy]

Grzesiu to masz szczęście, i talent, którego mnie najwyraźniej brak, choć mam taki przypadek że mój "były student" teraz prowadzi firmę i w tej w której pracuję zamawia wykrojniki, był dziwny i mało komunikatywny, ale zdolny i uparty.
Są ludzie mający tę iskrę, chciałbym takiego spotkać na swojej drodze, miałbym mu co pokazać i czego go nauczyć, ale coś mi się wydaje że tu w tym miejscu w którym się znalazłem i w tym czasie jest to niemożliwe.

Ja mam od czasu do czasu do czynienia z polskimi inżynierami, urodzonych "już po upadku tamtej komuny". Z niewieloma wyjątkami,- czarna rozpacz. Są tacy, którzy chcą się czegoś nauczyć, znają języki, ale 80% to dno i to w każdej kategorii wykształcenia. To nie ich wina. To wina systemu. Takich "zdolnych i upartych", jak to piszesz, to można niestety zacząć liczyć na palcach jednej ręki.

 

[Kpt. Nemo]

Ponad rok i nikt niczego nie pokazał, nic nie robicie, nie potrzebne Wam przyrządy, no ciekawe.

Pokażę Wam zaginarki, noc szczególnego, te z lewej bardziej wypasione zrobiłem sobie do zaginania przestrzennych elementów z blaszek fototrawionych, ta z prawej to absolutny "staroć" ma prawie dwadzieścia lat, niejedno zagięła.

 

[dgajus]

Ponad rok i nikt niczego nie pokazał, nic nie robicie, nie potrzebne Wam przyrządy, no ciekawe.

Może tylko ... kolekcjonują?

 

[Kpt. Nemo]

Może tylko ... kolekcjonują?

Dawno już zwracałem uwagę że przy niemym przyzwoleniu władz forum, zostało ono wrogo przejęte przez mitomanów, quasi kolekcjonerów i "znafców" internetowych podróżników itp.
Trzeba coś z tym zrobić, zmienić się nie da bo i jak, więc co.

 

[Misiek]

....

Czuwaj!

 

[Kpt. Nemo]

Najwidoczniej masz "zły dotyk" skoro tak zardzewiała, albo leżała pod płotem nieużywana.

Myślę, ba nawet mam pewność że nie warto się tu produkować, niewielu to interesuje, po się wysilać.
Modelarzy jak na lekarstwo, a tych innych to nie zwilża.

 

[daromaro]

@Misiek jak chcesz sie pozbyc tego "rdzewiaka" to napisz na pw. Ja chetnię sie tym zaopiekuje. Bedzie jak nowe.

 

[Misiek]

@Misiek jak chcesz sie pozbyc tego "rdzewiaka" to napisz na pw. Ja chetnię sie tym zaopiekuje. Bedzie jak nowe.

Zapomnij. Rzeczy wykonanych przez Nemo się nie pozbywa. Im starsze tym cenniejsze

leżała pod płotem nieużywana.

Na parapecie, w zasięgu wzroku, przynajmniej ostatnie 14 lat. I nawet coś zagięła w tym czasie.