Relacja Opowieści dziwnej treści czyli Piotra i Pawła kolejowe peregrynacje

[Kpt. Nemo]

Opodal stacji wjeżdżamy pod wiaduktem na gruntową drogę aby dojść na nóżkach do mostu.

Czego oni tu szukają.

Laleczki na moście i skurczona szyna.

Kiedyś stały prosto.

Skrzynka.

Nowa Grobla, tajemnicza stacja z wieloma torami do której dojazd z jednej strony jest możliwy tylko dla posiadaczy aut terenowych, z drugiej zaś trzeba przejechać przez prywatne podwórko.

Artefakt i tory przegrywające z naturą.

Oleszyce, nic specjalnego, budynek stacyjny i rampa, wszędzie bałagan, bo obu stronach stacji jakieś przedsiębiorstwa.

 

[Kpt. Nemo]

Lubaczów, dworzec garaż drogowców i kozły oporowe.

Bliźniacza wieża jak w Muninie, niestety ta już przegrała.

Wodowytrysk? i studnia.

Pani u której mamy zamówiony nocleg, ciągle dzwoni zaniepokojona nasza nieobecnością, a tu tyle jeszcze do zobaczenia.

Basznia, budynek dworca opodal stosy zdemontowanych szyn z podkładami.

Kwietniko-kalfas, dla Wujka Hugwy

Jak wieść niesie to początki skansenu.

Ostatni wagon oparty na wózku z tabliczką jedyną za płotem.

Zmierzcha, Horyniec Zdrój, budynek stacyjny, i rampa zda się bez końca, po jej drugiej stronie był, a gdzieniegdzie jeszcze jest szeroki tor.

Ostatni dziś kontakt z pociągiem.

 

[Kpt. Nemo]

Jeszcze tylko wspólna fotka i pojechał sobie SA135-011

Dzień się kończy, wizyta w sklepie według rankingu internetowego najlepszego w Horyńcu, niestety tak nie było, dokończyliśmy zakupy w Groszku i po krótkim spacerze zasiedliśmy do wieczerzy.

CDN.

 

[newermind]

Ponieważ moi Przyjaciele fotografowali z peronu, a mnie poniosło pod "wjazdowy" , to ten unikatowy pojazd pokażę z innej perspektywy.

Dodam tylko, iż na pierwszym zdjęciu tor po lewej stronie kadru to szeroki, a na drugim widać przez krzaki niski, zielony budynek- to na tej posesji (całość przysłaniają krzaki), była nasza główna kwatera!
Jeszcze taka pamiątkowa fotka, z wykorzystaniem innego środka trakcyjnego, stacjonującego zwyczajnie na trawniku stacji Horyniec-Zdrój.

 

[michal.guminiak]

Koledzy! Jak zwykle świetny reportaż i zdjęcia. Przy okazji zapytam: pamiętacie linię odchodzącą w prawo, ze stacji Łask (patrząc w stronę Łodzi) w kierunku Widawy/Szczercowa/Restarzewa?

 

[newermind]

Koledzy! Jak zwykle świetny reportaż i zdjęcia. Przy okazji zapytam: pamiętacie linię odchodzącą w prawo, ze stacji Łask (patrząc w stronę Łodzi) w kierunku Widawy/Szczercowa/Restarzewa?

Michale! Ale o co chodzi?
Bocznica istnieje i przynajmniej do lotniska we Wronowicach, ma się dobrze.

 

[michal.guminiak]

Wszystko w porządku Piotrze. Po prostu czytając Wasze relacje z kolejowych wypraw przypomniałem sobie o linii, która odchodziła od stacji Łask. Powinienem zamieścić swój post w wątku "Kolej ziemi łódzkiej".

 

[Kpt. Nemo]

Piątek, wstajemy nie tak rano, Mały Piotrek smaży jajcownicę.

Posilamy się, żartujemy sprawdzamy sprzęt i w drogę, celem dzisiejszej wycieczki jest Werchrata, plan zakłada dojechanie tam busem, i powrót z buta.
Idziemy uzupełnić prowiant i płyny, to my w parku zdrojowym i po zakupie pysznej kaszanki i pasztetowej, niecierpliwie czekając na otwarcie noża przez Chudego.

Nie jest łatwo dojechać gdziekolwiek z tego miasteczka, bus odchodzi około 11 potem długo nic, jedziemy podziwiając widoki, między innymi taką trochę dziką przyrodę.

Jeszcze trochę i stacja.

Wysyłamy Małego Piotrka do nastawni, po chwili już serdecznie witani oglądamy urządzenia wewnątrz.

Idziemy w drogę , obok nowo budowanej siedziby drogowców, znajdujemy w krzakach dwa wagony.

Według relacji robotników lada dzień wyjadą stąd na złom, umawiamy się że w drodze powrotnej pożyczą nam narzędzia i odkopując ziemię sprawdzimy czy nie ma tabliczek.

Resztki fundamentów żurawia wodnego.

Wiem że nowoczesność jest dobra, ale stare kształty wyglądają tu jakby były na swoim miejscu i nic nie mogło ich zastąpić.

Szeroki tor.

 

[Harry Potter]

Michale, czemu tego jeszcze nie zrobiłeś????

Pawle, relacja świetna, dzięki

Pozdrawiam,...

 

[newermind]

A to nasza "wesoła kompanija" w busie, w drodze do Werchraty. Niczym w czerwonym pokoju...

Według naszego kolegi, o którym będzie zapewne w następnym odcinku, stacja ta jest nazywana - "warchlatą"! Czemu? Nie jestem w stanie powiedzieć, ale slang lokalnych kolejarzy, pełen jest takich dziwnych nazw i określeń!

 

[Jarząbek]

stacja ta ...

... w okresie panowania pewnego jegomościa strzyżonego na jeża, w złotych okularach i o b. ciepłym barytonie zwała się ... Boguszów.

 

[Kpt. Nemo]

Po drugiej stronie stacji, w małej dolince, jakiś punkt skupu lub skład, to co się tam działo to raczej działania pozoracyjne.

Wizyta w drugiej nastawni, nasza obecność to swego rodzaju urozmaicenie tej nudy jaka zapanowała w tym tygodniu, na skutek braku przewozów.
Tabliczka z aparatu.

Skład pustych węglarek i tajemnicza konstrukcja, coś jakby rampa załadowcza z szerokiego toru.

Jak widać z normalnego toru używany jest tylko ten do Hrebennego.

Koziołek, jakich sporo na stacji.

I tak sobie biegną razem, nasz i ich.

Aż się prosi o parowóz w takim miejscu, zresztą cała ta linia jest do tego stworzona.

Takie sobie podkłady.

Tuż przed granicą nasz tor skręca w lewo.

Znów podwójny kilometraż.

Docieramy do granicy, na stacji Panowie ze SG, popatrzyli na nas jak się miotamy po jakby nie było strefie przygranicznej, i dali spokój, taka dobroć i praworządność z naszych oblicz biła, zresztą na bramkach kontrolnych były kamery które nas podglądały.

Robimy sobie selfie, ale ma je Piotrek, i wracamy.

Znak wykonany z czegoś co miało ryfle i było nitowane, ciekawe z czego.

Nic nie jeździ, a my wyraźnie słyszymy charakterystyczny dziwek sygnału na przejeździe, i wjeżdża WM15 z podkładami, bo po nasze stronie trwa intensywna wymiana co czwartego podkładu.

 

[Harry Potter]

Druga fota od końca... Wskaźnik W15... A Nie było tam semafora...??? (po tej stronie, co wierzchołek czarnego trójkąta...)

Pozdrawiam,...

 

[Kpt. Nemo]

Patrząc łakomym wzrokiem mimo naszego sceptycyzmu, Piotrek udaje sie do dwóch dowódców prac torowych z zapytaniem o możliwość podwiezienia, cienko to widzieliśmy, ale jak wrócił z podniesionymi kciukami to został po raz drugi naszym bohaterem, w Rumunii prowadził parowóz, a tu załatwił jazdę wuemką, jeszcze taką nie jechałem.

Oto ona na pięknym wirażu.

Ostatnie zdjęcie semaforów i w świat.
Trochę nam szkoda tabliczek, ale jeszcze nie wyjeżdżamy.

Po drodze zostawiamy drogowców.

Postanawiamy nie wysiadać w Horyńcu, tylko jechać do Baszni, jak się okaże niebawem, była to niezmiernie trafna decyzja, no i zamiast czternastu, mamy do przejścia tylko osiem i pół kilometra.
Odjazd z Baszni.

 

[Kpt. Nemo]

Druga fota od końca... Wskaźnik W15... A Nie było tam semafora...??? (po tej stronie, co wierzchołek czarnego trójkąta...)

Pozdrawiam,...

Był, ale nie o to mi chodziło, pytanie z czego jest zrobiony ten znak, bo z pewnością z czegoś co znakiem nie było.

 

[Jarząbek]

Początkowo myślałem, że to to fragment takiej zastawy, czy jak to zwał klapy, ale to nie takiej. No to ... klapa ...

 

[newermind]

Początkowo myślałem, że to to fragment takiej zastawy, czy jak to zwał klapy, ale to nie takiej. No to ... klapa ... Zobacz załącznik 638095

Dopiero teraz zauważyłem, że jest to fragment pokrywy pędni - a w zasadzie - załomu pędniowego! Tak mi przynajmniej to wygląda, gdyż onegdaj to dłubałem ręcznie na Paproki.
A to granica z nami w roli głównej. W ręku Pawła występuje jeszcze tymczasowy trunek przewodni! Bociany poznamy głębiej-niebawem!

 

[Kpt. Nemo]

Tak to może być pokrywa ze skrzynek załomowych.

 

[Dobrzyn]

Ostatni wagon z tych ogrodzonych siatką, ten osobowy, stał kiedyś w Przemyślu OIDP z jakimś naszym 8A albo czymś podobnym. Odkopię zdjęcia (i siebie... remontuję piwnicę) to pokażę

 

[Kpt. Nemo]

Basznia, wizyta w sklepie, rozmowa z ekspedientką na temat wagonów, widział przez okno jak robimy zdjęcia, od niej dowiadujemy się że będzie mini skansen i wąskotorówka ! w skansen mogę uwierzyć ale że ktoś zbuduje linię wąskotorową, tak nie bardzo.
Tor wymieniony, obok "szynowisko".

Konserwowy ukres, czyli jak mówią na LHS-ie "zmiana" czyli nie do ukresu, ale do zmiany.

Jadąc WM-ką kierownik dostał komunikat aby sprawdzić czy coś się nie pali na torach, na torach nie, ale w Baszni wyją syreny, a w radioli Kwiatka na bieżąco słuchamy relacji z pożaru lasu, w dalszej części relacji pokażemy zdjęcia, nie było wesoło.
Tu widzimy dym z daleka.

Maszerujemy nieczynnym torem, trochę drogą obok, czym narażamy się na drwiny ze strony Małego Piotrka.

Częsty widok w tych okolicach, niby zwykły a napisy cyrylicą.

Dochodzimy do końca toru, kiedyś tor biegł dalej do "stacji" Kaplisze, ale o tym też trochę później.
Tu ma powstać kopalnia siarki, przynajmniej tak słyszeliśmy, może to sugestia, ale w okolicy czuć siarkę, a może to Kusy się kręci.

Stary nasyp i linia od stacji/ładowni w środku lasu, gdzie łączyła się z linią 116

I tu okazuje się że decyzja o dojeździe do Baszni okazała się strzałem w dziesiątkę.
W szczerym polu ktoś zgubił most.

Piotrek czyści tabliczkę.

982 Eisenwerk Zoeptau 1888.

https://translate.google.pl/transla...e.wikipedia.org/wiki/Sobot%C3%ADn&prev=search

Most w całej okazałości, niebawem odnajdziemy wytłumaczenie jego obecności w tym miejscu, przynajmniej tak nam się wydaje.

I mosteczek, a w zasadzie przepust obok którego leżał.

Kręci się i pompuje wodę, ale nie znaleźliśmy powodu.

Zwyciężona przez naturę linia 116.

Po lewej tor normalny po prawej szeroki.