W urządzeniach mechanicznych scentralizowanych pędniowych sterowanie odbywa się przy pomocy aparatu blokowego (pod którym są umieszczone drążki przebiegowe oraz zawórki blokowe) oraz dźwigni nastawczych (zwrotnicowe, ryglowe, wykolejnicowe i sygnałowe). Urządzenia te ustawione są w nastawni obok siebie w sposób liniowy, bowiem spina je wszystkie razem umieszczona z tyłu ławy dźwigniowej i podstawy blokowej skrzynia zależności. Urządzenia te są umieszczone na piętrze nastawni w pomieszczeniu zwanym nastawnicownią, a na parterze, bezpośrednio pod ławą dźwigniową umieszczona jest naprężownia, pomieszczenie, w którym znajdują się naprężacze wewnętrzne pędni drutowych.
Wymiar długości budynku nastawni był uzależniony od długości podstawy blokowej wraz z długością ławy dźwigniowej i nastawnia zawsze miała kształt prostokąta. Na dużych stacjach i w dużych okręgach nastawczych ława dźwigniowa wraz z podstawą blokową mogła przyjmować znaczne wymiary.
Na rysunku nastawnia mechaniczna pędniowa z aparatem blokowym na 20 okienek blokowych i ława dźwigniowa na 26 dźwigni nastawczych.
A bywały i dłuższe...
PS. Naprężacze zewnętrzne występowały tylko wówczas, gdy na stacji były małe, parterowe nastawnie mechaniczne (w sumie na małych stacjach).