Relacja Kolejowe wycieczki MIKOTa 1

[MIKOT 1]

Manewrówka stoi przed szopą TLL.

Rosyjskie cechy na szynach.

Modele w Izbie Pamięci wykonane przez uczniów w latach 90-tych.

Zwłoki szczupaka na końcu skansenu stojące w krzakach.

Oto jego wnętrze. Chyba był jakiejś akcji socjalnej. Nie wiem. Pojadę jeszcze raz i się dopytam.

Bondzik, Kaczutka i Monisia płaczą nad stanem taboru w skansenie. Płaku, płaku...

Wnętrze wagonu pierwszej klasy z 1908 roku zdeklasowanego na drugą.

Wnętrze stojącego obok wagonu czwartej klasy.

Wnętrze SN61. Smutne resztki.

Lokomotywa elektryczna ET21-1. Niestety zdewastowana przez złodzieji. Prawdopodobnie nie da się jej już odbudować. Zanim złodzieje przystąpili do aktu sabotażu, była na chodzie.

 

[MIKOT 1]

Kabina ET21. Dalej nie wchodziłem, bo zabronione, jak wszędzie zresztą.

SM03

Kabina

SM30

Kabina

Kabina SM41. Niestety było za ciasno, aby zrobić sensowne zdjęcie.

Lokomobila służąca do napędu pomp wodnych i generatora prądu elektrycznego.

Tokarka tak zwana "kołówka".

Wagon czwartej klasy. Za nim zwłoki jednego z najstarszych wagonów na świecie. Wagon spalony przez łobuzów. Obok wagon bagażowo-pocztowy.

Resztki parowozów. Serce mnie boli, jak to widzę.

 

[MIKOT 1]

Parowozy ciąg dalszy.

Kabina Ty45.

Kabina Ol49.

Truman

Czekoladki

 

[MIKOT 1]

Kolejka na Gubałówkę.

Bondzik, Kaczutka i Monika też pojechali na Gubałówkę.

Zestaw maszyn napędzających kolejkę linową.

Parowy pług odśnieżny.

Obrotnica pod drutami. Chyba elektrowozy obracali, ale po co, to nie wiem.

 

[MIKOT 1]

Betonowy posterunek wartowniczy.

Gdzie nie ma ludziów, tam zwycięża flora i fauna. Widzieliśmy kota typu dachowiec, który przemieszczał się po torach.

Bondzik znalazł szczotki do silnika. Nie nadaje się do Roco.

Oryginał ze Szwajcarii.

Wzyscy byliśmy na zwiedzaniu skansenu w Zduńskiej Woli Karsznicach. Bilecik do wglądu.

 

[MIKOT 1]

Dzisiaj po obiedzie wskoczyliśmy na rowery, żeby sprawdzić stan inwestycji kolejowych w okolicach stacji Łódź Karolew.
Na chwilę obecną stan jest niezbyt ciekawy. Między Łodzią Kaliską, a Chojnami jest czynny tylko jeden tor, ale widać małe światełko w tunelu. Ruszyły prace. Poniżej krótki reportaż fotograficzny.
Widok w kierunku Kaliskiego.

Widok w kierunku Chojen.

Widok w kierunku Kaliskiego (inny tor).

Widok w kierunku Chojen (inny tor).

Widok w kierunku Kaliskiego (inny tor i dżungla).

Widok w kierunku Chojen (inny tor).

Cięzki sprzęt do prac przy torach. Przy użyciu tego sprzętu, to na pewno z 10 lat potrwa remont. Tych samych koparek używali przy rozbiórce Fabrycznego. Bondzik poznał to po charakterystycznym brudzie na kołach i smrodzie z rur wydechowych.

Resztki po cięgnach. W nastawni ponoć też są jeszcze mechanizmy.

Nabyliśmy drogą bezprawnego zajęcia mienia czyjegoś przyczepkę kempingową typ Niewiadów. Bondzik, Kaczutka i spółka za niewielką opłatą udostępnią nocleg pomiędzy torami chętnym. W/w ruchomość stoi vis a vis nastawni.

W nastawni byli Panowie z silnym poczuciem misji "strzeżenia strzeżonego przejazdu kolejowego". Bali się chyba, że Bondzik z Kaczutką i Moniką zajumają wszystko w okolicy. Fakt, wyżej wymienieni złoczyńcy siedzieli w plecaku/transporterze z nieodpartą chęcią kradzieży całej linii kolejowej.

Betonada

Betonowy strażnik duchów minionej epoki. Kiedyś monitoring był żywy.

Budynek dworca towarowego.

 

[MIKOT 1]

Klimacik z fabryką przy bocznicy kolejowej.

Odremontowany magazyn.

Dżungla ciągnąca się między Karolewem, a Kaliskim.

Bondzik poprzyklejał kody paskowe z kasy fiskalnej do szyn. Cenę torowiska doliczy do cen biletów kolejowych. Będzie hajsik.

Na razie przyroda wygrywa z panami budowniczymi.

Przecięte szyny.

Brzozy kolejowe. Takie widoczki to tylko na wschodzie kiedyś były.

 

[MIKOT 1]

Ulica Maratońska. Widok w kierunku Łodzi Kaliskiej. Widzimy prace na torowisku.

Widok w kierunku Pabianic.

Takie właśnie coś, bałaganik, złomek, rupiecie w czasie wymiany słupów trakcyjnych i torowiska.

Widok na Kaliski.

Poszliśmy na nieczynny wiadukt kolejowy.

Widok z wiaduktu w kierunku Karolewa.

Bajkowo i zielono. Dziś była wyjątkowo wysoka wilgotność powietrza. Poczuliśmy to na własnej skórze. Mama też to poczuła, kiedy wróciliśmy do domu.

Legendarna krzyżówka, nie kaczka.

Wieża wodna.

Pól Stadlera swojej zajezdni. Drugie pół czeka 200 metrów dalej.

Dobra, umyjemy pół pociągu. Za tydzień drugie pół. Musimy przyjechać, kiedy będzie dobre światło. I tak będziemy na bieżąco sprawdzać postęp robót.

Ponieważ skończyło nam się picie i prowiant musieliśmy wracać do domu. Jeśli będzie ładna pogoda w niedzielę chcemy zobaczyć resztki bocznicy do EC2.

 

[MIKOT 1]

Jak obiecaliśmy w niedzielę rano pojechaliśmy sprawdzić stan bocznicy do EC2.
Brama wjazdowa do elektrociepłowni.

Widok na "fikcyjny" przejazd kolejowy.

Widok w druga stronę.

Bezpieczeństwo, to podstawa. Środek chodnika...

Widok na posterunek "pana rogatki".

Plac wyczyszczony z torowiska i trwające prace rozbiórkowe.

"Eeeee... a gdzie te pociągi do elektrowni?" Flaczek się zmęczył i śpi. Nic nowego.

Fordzik na złomowisku przy Alei Włókniarzy.

Szyna z cechę. Chyba 1878? Musimy tam jeszcze raz pójść i sprawdzić metodą mokrego liścia.

Pudło wagonu amerykańskiego od ciotki UNRY.

Mieliśmy niedosyt i musieliśmy "dobić" do 20 km. Tak nam nakazał naczelny wirusolog, docent Baranek. Poszukajcie Go na zdjęciu.

Bondzik dzisiaj był "na etacie" dzielnego, grzecznego pacjenta. Nie odzywał się w czasie eskapady i niczego nie zepsuł. No, łańcuchy nam równo spadały, mnie i Niedźwiedziowi Nadłowczemu ze dwa razy. Zapas rękawiczek nam się kończy.

 

[MIKOT 1]

Zgodnie z rekomendacją docenta Baranka pojechaliśmy na Stoki.
Ładny przystaneczek. Rozbudowa przystanku o sensowne przejście podziemne poprawiające funkcjonalność. Ludzie z domków jednorodzinnych będą mogli skorzystać z kolejki i dostać się na drugą stronę torów w sposób legalny (nie muszą udawać kozic górskich).

Nie wiemy dlaczego zegar nam grozi.

"Pragotron" nowiutki, jeszcze zafoliowany.

Będzie winda.

Czyściutko, jeszcze łobuzy nie chodziły tędy.

Zapraszam na bajkę na Wesołe Przypadki.

 

[MIKOT 1]

Postanowiliśmy odwiedzić Tamarę z EC 5 w Łodzi. Kiedy nadjeżdżaliśmy była zatrudniona przy manewrach na terenie elektrociepłowni.
Widok na elektrociepłownię.

W oddali Tamara pracuje. Koledzy, akcja wytęż wzrok.

Pozuje do zdjęcia.

Widok w kierunku bramy elektrowni i kawałek toru manewrowego.

Widok w kierunku magazynów i stacji Łódź Dąbrowa.

Brama do magazynów.

Budka "pana Rogatki".

Eksperci, niezależni eksperci.

 

[MIKOT 1]

Dziś pojechałem Tatą na Żabieniec sprawdzić postęp prac remontowych.
Przy wejściu na plac budowy stoi stary wagon-magazyn.

O! I znowu coś ciekawego. Ojciec się wzruszył na widok tablicy kierunkowej na pudle wagonu. Nie ukradliśmy jej. Zostawiliśmy ja w spokoju.

Generator zasilał kontenery, w których była szatnia pracownicza i biuro.

A ten wózeczek, to jest śliczny.

Poszliśmy dalej w kierunku bazy sprzętu.

Najbardziej podobał nam się nam UNIMOG.

A na następnych zdjęciach to, co stało na torach. Niedźwiedziowi Nadłowczemu najbardziej podobała się SM30.

 

[MIKOT 1]

A ten kominek w SM42 to nie wiem do czego. Może ktoś wie?

Swojski burdelik.

Podbijarka.

Nowe elementy do sterowania cięgłowego. Ciekawe, czy będą robić coś na ciągłach?

 

[Andrzej Harassek]

Nowe elementy do sterowania cięgłowego. Ciekawe, czy będą robić coś na ciągłach?

O, jakieś nowe systemy sterowania ruchem, cięgłowe. Ale co to są ciągła, to nie wiem, ja tu widzę krążki zwrotne pędni, które pewnie są remontowane lub odnawiane (a może i są całkiem nowe?) - w końcu takich urządzeń na PKP jest jeszcze bardzo dużo i trzeba je jakoś utrzymywać w sprawności.

 

[MIKOT 1]

Oooo!!!
Dziękuję Panie Andrzeju!!! Tak z tym ciągnięciem to się porobiło.
"Ciągła" to Niedźwiedzia Nadłowczego panna Zosia do lasu.
"Cięgła" mojego Tatę Małgosia pod kołderkę.
Ania popychała bo na księcia na białym koniu czekała i nadal czeka.
Pędnię najlepszą miała moja Mama (słodki aniołek z ciepłą dupką) była najzaradniejsza i sobie Niedżwiedzia Nadłowczego upolowała.
I cieszy się swoim trofeum od ponad tzydziestu lat.

 

[MIKOT 1]

Dziś pod wieczór pojechaliśmy sprawdzić rozładunek paliwa, które dowieźliśmy na naszą stacyjkę. Inspekcja wypadła pomyślnie. Turbostonka bardzo nam się podobała, ale Niedźwiedź Nadłowczy miał jedną uwagę: drzwiczki są za małe. Niedźwiedź się nie zmieścił, a MIKOT był za wysoki i nie mógł wejść pod podkład lokomotywy, żeby załączyć baterie. Natomiast nasi Pluszaci Kosmici bali się, że się wybrudzą (jeszcze bardziej, niż są) i czekali spokojnie w limuzynie. Kąpiel i tak ich nie minie. Przewidywany termin kąpieli: 13 lipca.
Szyny na stacji są z 1973 roku.

Rozładunek cystern. Fajnie, fajnie, a Niedźwiedź Nadłowczy ćmił sobie fajeczkę i łaził między cysternami, a na zewnątrz jest 30 stopni Celsjusza. Czy ma jakąś specjalną polisę?

I króciutka inspekcja lokomotywy. Pan Maszynista był bardzo miły i fachowy. Udzielił nam instruktażu obsługi lokomotywy. Wykorzystamy tą wiedzę. Porwiemy następnym razem lokomotywę i będziemy jeździć, jak szaleni. Szkoda, ze komputer ogranicza prędkość do 90km/h. Potrzebny nam tylko kluczyk i ktoś szczupły i niewysoki nie chcemy być podli, ale ktoś musi wejść pod pokład i włączyć nam akumulatory.

Wyposażenie kabiny. Mechanik wszystko dokładnie wytłumaczył co, do czego służy. Puszka z napojem. Nie jest na wyposażeniu standardowym lokomotywy.

Przed odjazdem ostatni rzut oka na stację i na cysterny czekające na rozładunek.

PS. Wiem już do czego służył kominek w SM42 z Żabieńca: to "dewasto"-powiedział Bondzik.

 

[MIKOT 1]

Wczoraj rano pojechaliśmy do Zakładów Chemicznych w Nowej Sarzynie. Niestety "zakładówka" już prawie nie jeździ z wagonami na stację w Nowej Sarzynie. Telefonowaliśmy do CIECH Cargo i jak tylko coś będzie jechało, to nam powiedzą.
Widok w kierunku bramy zakładowej. Jak widać transport chemikaliów przejęły ciężarówki. Nie wiem, czy to dobrze? Przewozy stężonych środków chwastobójczych i pestycydów według mnie powinny jednak odbywać się z użyciem cystern kolejowych.

Widok od strony zakładów.

Łubek z cechą. Bondzik powiedział, ze to "UBEK" z cechą.

Zarastająca CHWASTAMI powoli bocznica.

Widok w stronę linii kolejowej.

Stalowe podkłady Huta Pokój 1950 rok.

Linia kolejowa w kierunku Rozwadowa.

Widok na bocznicę od strony linii kolejowej. Przyroda wygrywa z człowiekiem.

Coś tu się działo. "Szramy" na podkładach.

Tu kiedyś był rozjazd szlakowy i żeberko ochronne.

Cecha na szynie. Znaczy się, że niedawno temu była remontowana (1986 rok), a obecnie prawie w ogóle nie używana.

Widok na trzy mosty.
Ten najmniejszy jest od kolei wąskotorowej. Kiedyś (przed II WŚ) do zakładów chemicznych bocznica była prowadzona wąskim torem.
Następnie przez ten mały most był poprowadzony tor szlakowy. Po elektryfikacji linii okazało się, że jest za niski do zainstalowania trakcji elektrycznej.
Dwa lata temu dobudowano trzeci most. Do kompletu szczęścia dziesięć metrów od tych "trzech braci" jest "most spacerowy" i dwa mosty drogowe.
"Full wypas"-powiedział Bondzik i wrzucił parę monet do rzeki Trzebośnica niczym do Fontanny di Trevi, żeby tam powrócić.

Linia kolejowa do zakładu produkującego środki ochrony roślin jest eksploatowana przez jaszczurki i włochate gąsienice.

 

[MIKOT 1]

Budynek stacyjny Rudnik nad Sanem.

Detale wyposażenia stacyjnego, czyli filarki wiaty.

Wiata dworcowa i nasze rowery.

Widok w stronę Przeworska.

Widok w stronę Rozwadowa, ruiny nastawni i fabryki mebli.

Widok na rozebraną bocznicę w stronę tartaku.

Cecha na koziołku oporowym przy nastawni 1923 rok z jednej strony, z drugiej 1938 rok (inna szyna).

Kozioł.

Zdjęcie wykonane z rampy. Koziołek oporowy i nasze rowery.

Koziołek oporowy na torze odstawczym dla Mostostalu (filia w Rudniku nad Sanem). Obecnie Mostostal nie jest połączony torem z linią kolejową. Transport konstrukcji stalowych montowanych w fabryce odbywa się samochodami, zgroza. Na terenie fabryczki używają do transportu wewnętrznego dwóch wagonów platform i SM03.

Szyny na stacji są z 1988 roku. Tylko tory główne są nowe, wymieniane rok temu i dwa lata temu.

Szczątki zwrotnicy zarośnięte krzakami. Bondzik chciał kopać w celu poszukiwania cech, ale nie wziął łopatki.
Obok jest ścieżka biegnąca starotorzem bocznicy do tartaku.

"Odcięty" tor zakończony koziołkiem. Szukaliśmy cech, ale nie było.

Cecha na szynie (rok 1923) z rozebranej linii do tartaku na kładce dla pieszych. Bazą dla tej kładki jest stary most kolejowy na bocznicy prowadzącej do lasu.

 

[MIKOT 1]

Zakrzaczony tor.

Widok na fabrykę i nastawnię.

Weszliśmy na peron, a tu wjeżdża TLK Wetlina (bo była niedziela; a Wetlina jeździ tylko w niedzielę). Pociąg prowadzi SU160-010.

A od stronty Stalowej Woli pomyka luzem EU07.

 

[MIKOT 1]

Pojechaliśmy do Stalowej Woli.
Budynek "Pani Rogatki". Jedyny taki przejazd w okolicy, gdzie szlabany trzeba opuściuć i podnieść ręcznie.

Widok w stronę Przeworska.

Widok w stronę Rozwadowa i stara wiata peronowa z szyn kolejowych. Poszycie wiaty jest wymienione na nowe.

Na szynach są cechy z 1899 roku.

Budynek stacyjny. Obecnie karczma. Kas nie ma, ale jest poczekalnia.

Bocznica kolejowa do Huty Stalowa Wola.

Od dawna nic po niej nie jeździ.

Stan torów, jak widać na poniższym zdjęciu. Pode mną kruszyło się drewno podkładów. Niedźwiedź nie szedł po podkładach. Szedł obok, bo się bał, że wpadnie do piekła.

Cecha na szynie. Rok 1990.