-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Fotografie Koleje Śląskie
- Inicjator wątku piterson
- Data rozpoczęcia
Wisła Głębce
Przesyłam kilka migawek z remontowanej stacji Wisła Głębce – ostatniej na linii kolejowej ze Skoczowa. Po zakończeniu remontu linii, podróż na tej linii skróci się o pół godziny. W związku z zamknięciem stacji wprowadzono KKA, a przy okazji zrobiono prezent MiKolom – można bezpiecznie spacerować po torach stacyjnych (i choć formalnie jest to zabronione, nikt o zdrowym umyśle nie będzie się czepiał). Zdjęcia zostały zrobione wczoraj.
No, to lecimy. Pierwszy „strzał” w stronę końca torów. Na peronie nr 1 leżą nowe podkłady kolejowe.
To już w zasadzie najwyższy czas na ich wymianę, bo miejscami wyglądają one tak:
Ruch na stacji ustał ponad rok temu, więc główki szyn pokryła już rdza. Stare łączniki podłużne wyglądają tak „kryzysowo” przy współczesnych.
Idziemy w stronę końca szlaku, a właściwie to toru wyciągowego. Tory szlakowe zakończone są kozłami oporowymi znajdującymi się na końcach peronów 1 i 2.
Te dwa kozły oporowe są solidnej betonowej konstrukcji – tylko od strony toru są „obite drewienkiem”, parafrazując myśl techniczną niejakiej Wieniawy.
Przechodzimy wiaduktem nad ulicą Dworcową i idziemy po łuku w prawo, mijając przepust. Odwracamy się kierunku stacji i
widzimy tak jakby „przełamanie” torów. Po prostu płaszczyzny główek szyn na styku nie są równoległe, tylko tak jakby styk użyty jest do utworzenia w tym miejscu łuku o mniejszej średnicy. Takie miejsca na torze wyciągowym są przynajmniej dwa. Jest to spotykane dość często na torach wąskotorówek, ale na torze normalnym chyba tylko na bocznicach.
Do końca toru jest już bardzo blisko. Skarpa wygląda na niedawno wykarczowaną. Pozbyto się drzewek, które mogłyby upadać na tory lub sieć trakcyjną, ale przy okazji odsłonięto „dary ludzi dla Natury” – czyli mrowie większych i mniejszych śmieci. Wstyd dla mieszkańców, że tak się zachowują.
Słup trakcyjny ma kilometraż 20,1, a za nim w dali jest już tylko słup z „dropsami” (ciężarami naprężającymi).
Niestety nie miałem ochoty aż tam podchodzić; po opadach deszczu wszędzie było bagienko. Oto koziołek kończący tor wyciągowy, za nim koniec jest wąwozu i… góry, góry, góry…
Wracamy zatem, znowu przechodząc przez wiadukt
i idziemy teraz na zachodnią głowicę stacji (mijając najpierw budynek stacyjny).
A tam same ciekawostki. Po pierwsze, tarcza D1 zamknięcia toru. Jej postawienie to wymóg formalny, ale wygląda śmiesznie w kontekście „ślepej” stacji bez jakiegokolwiek taboru.
Za tarczą stoi tabliczka z informacją o granicy terenu budowy, a za nią wszystko wykorytowane do podtorza. Jeśli nie zdążą z robotami przed zimą, będzie tymczasowy amatorski tor do sanek czy nart. Spadek tu niewielki, ale Małysz też zaczynał od niskich pagórków.
cdn.
Przesyłam kilka migawek z remontowanej stacji Wisła Głębce – ostatniej na linii kolejowej ze Skoczowa. Po zakończeniu remontu linii, podróż na tej linii skróci się o pół godziny. W związku z zamknięciem stacji wprowadzono KKA, a przy okazji zrobiono prezent MiKolom – można bezpiecznie spacerować po torach stacyjnych (i choć formalnie jest to zabronione, nikt o zdrowym umyśle nie będzie się czepiał). Zdjęcia zostały zrobione wczoraj.
No, to lecimy. Pierwszy „strzał” w stronę końca torów. Na peronie nr 1 leżą nowe podkłady kolejowe.
To już w zasadzie najwyższy czas na ich wymianę, bo miejscami wyglądają one tak:
Ruch na stacji ustał ponad rok temu, więc główki szyn pokryła już rdza. Stare łączniki podłużne wyglądają tak „kryzysowo” przy współczesnych.
Idziemy w stronę końca szlaku, a właściwie to toru wyciągowego. Tory szlakowe zakończone są kozłami oporowymi znajdującymi się na końcach peronów 1 i 2.
Te dwa kozły oporowe są solidnej betonowej konstrukcji – tylko od strony toru są „obite drewienkiem”, parafrazując myśl techniczną niejakiej Wieniawy.
Przechodzimy wiaduktem nad ulicą Dworcową i idziemy po łuku w prawo, mijając przepust. Odwracamy się kierunku stacji i
widzimy tak jakby „przełamanie” torów. Po prostu płaszczyzny główek szyn na styku nie są równoległe, tylko tak jakby styk użyty jest do utworzenia w tym miejscu łuku o mniejszej średnicy. Takie miejsca na torze wyciągowym są przynajmniej dwa. Jest to spotykane dość często na torach wąskotorówek, ale na torze normalnym chyba tylko na bocznicach.
Do końca toru jest już bardzo blisko. Skarpa wygląda na niedawno wykarczowaną. Pozbyto się drzewek, które mogłyby upadać na tory lub sieć trakcyjną, ale przy okazji odsłonięto „dary ludzi dla Natury” – czyli mrowie większych i mniejszych śmieci. Wstyd dla mieszkańców, że tak się zachowują.
Słup trakcyjny ma kilometraż 20,1, a za nim w dali jest już tylko słup z „dropsami” (ciężarami naprężającymi).
Niestety nie miałem ochoty aż tam podchodzić; po opadach deszczu wszędzie było bagienko. Oto koziołek kończący tor wyciągowy, za nim koniec jest wąwozu i… góry, góry, góry…
Wracamy zatem, znowu przechodząc przez wiadukt
i idziemy teraz na zachodnią głowicę stacji (mijając najpierw budynek stacyjny).
A tam same ciekawostki. Po pierwsze, tarcza D1 zamknięcia toru. Jej postawienie to wymóg formalny, ale wygląda śmiesznie w kontekście „ślepej” stacji bez jakiegokolwiek taboru.
Za tarczą stoi tabliczka z informacją o granicy terenu budowy, a za nią wszystko wykorytowane do podtorza. Jeśli nie zdążą z robotami przed zimą, będzie tymczasowy amatorski tor do sanek czy nart. Spadek tu niewielki, ale Małysz też zaczynał od niskich pagórków.
cdn.
Ostatnio edytowane:
-
5
-
2
- Pokaż wszystkie
Jak głęboko się wkopali? A proszę, na jakieś 3 podkłady.
No dobra, dalej nie pójdziemy, więc znowu powrót na stację. Widok w kierunku końca szlaku i rozjazd nr 2
W kolejnym, jeszcze nie przymocowano do podkładu wspornika latarni sygnałowej
A rozjazd numer 5 to nówka nieśmigana, w dodatku bosa.
Rzut oka na głowicę z wyprężonymi na baczność semaforami wyjazdowymi. Po lewej obok, na peronie, leży sobie coś.
To „coś” czyli semafor lub tarcza jest dziwne, ponieważ słup ma pomalowany w czarno-białe pasy (zakładam, że to słup od tego wskaźnika), a jak podświetlałem za pomocą komórki soczewki komór by zbadać ich kolor, wyszło mi (od góry) białe, białe, pomarańczowe, co jest dziwne (ale może ten "pomiar", przeprowadzony w pośpiechu, jest błędny). Na wskaźniku nie było żadnej tabliczki.
Na stacji pozostało kilka reliktów, starszych tradycją, jak zegar (sprawny!) i młodszych, jak obijanie się w takich miejscach nie mających żadnych sensownych zajęć podrostków.
Czas na mnie, jeszcze tylko wieczorny widoczek na czerwone oczka semaforów w esencjonalnym kolorami otoczeniu.
i zbieram się do domu.
Na koniec jedna uwaga. Przyjechałem tu od strony Ustonia i nie wiedziałem o przebudowie drogi w Wiśle. Wujek Gugl tak mnie poprowadził jako najszybszą trasą. W efekcie, ze względu na remont drogi w Wiśle, postałem sobie w korku 45 minut, z czego 35 minut stania bez ruchu, z wyłączonym silnikiem! Część tej przebudowy zostanie ukończona do grudnia, jak dumnie objaśnia stosowna tablica, bo stan prac jest zaawansowany. Ale dalej, bliżej Istebnej, dopiero korytują połowę jezdni, a jedzie się po nie ruszonej starej nawierzchni. Zatem korki powodowane przez ruch wahadłowy wymuszony remontem drogi, szybko się nie skończą. Za nowym mostem kratownicowym na Wiśle stała podbijarka torowa, no pięknie wyglądała, ale… Osobiście uważam za bezmózgowie dopuszczenie do takiej sytuacji, że jednocześnie remontuje się drogę dojazdową i równoległą do niej linię kolejową, przez co dojazd samochodem jest czasochłonny lub bardzo czasochłonny (albo korek, albo objazd z nadkładaniem wielu kilometrów), a alternatywy w postaci pociągu – nie ma. Drogę przebudowują od dwóch lat. Linię kolejową mają, zgodnie z ogłoszeniami na stacji, przebudować do końca listopada. Zdonżom chopy?
No dobra, dalej nie pójdziemy, więc znowu powrót na stację. Widok w kierunku końca szlaku i rozjazd nr 2
W kolejnym, jeszcze nie przymocowano do podkładu wspornika latarni sygnałowej
A rozjazd numer 5 to nówka nieśmigana, w dodatku bosa.
Rzut oka na głowicę z wyprężonymi na baczność semaforami wyjazdowymi. Po lewej obok, na peronie, leży sobie coś.
To „coś” czyli semafor lub tarcza jest dziwne, ponieważ słup ma pomalowany w czarno-białe pasy (zakładam, że to słup od tego wskaźnika), a jak podświetlałem za pomocą komórki soczewki komór by zbadać ich kolor, wyszło mi (od góry) białe, białe, pomarańczowe, co jest dziwne (ale może ten "pomiar", przeprowadzony w pośpiechu, jest błędny). Na wskaźniku nie było żadnej tabliczki.
Na stacji pozostało kilka reliktów, starszych tradycją, jak zegar (sprawny!) i młodszych, jak obijanie się w takich miejscach nie mających żadnych sensownych zajęć podrostków.
Czas na mnie, jeszcze tylko wieczorny widoczek na czerwone oczka semaforów w esencjonalnym kolorami otoczeniu.
i zbieram się do domu.
Na koniec jedna uwaga. Przyjechałem tu od strony Ustonia i nie wiedziałem o przebudowie drogi w Wiśle. Wujek Gugl tak mnie poprowadził jako najszybszą trasą. W efekcie, ze względu na remont drogi w Wiśle, postałem sobie w korku 45 minut, z czego 35 minut stania bez ruchu, z wyłączonym silnikiem! Część tej przebudowy zostanie ukończona do grudnia, jak dumnie objaśnia stosowna tablica, bo stan prac jest zaawansowany. Ale dalej, bliżej Istebnej, dopiero korytują połowę jezdni, a jedzie się po nie ruszonej starej nawierzchni. Zatem korki powodowane przez ruch wahadłowy wymuszony remontem drogi, szybko się nie skończą. Za nowym mostem kratownicowym na Wiśle stała podbijarka torowa, no pięknie wyglądała, ale… Osobiście uważam za bezmózgowie dopuszczenie do takiej sytuacji, że jednocześnie remontuje się drogę dojazdową i równoległą do niej linię kolejową, przez co dojazd samochodem jest czasochłonny lub bardzo czasochłonny (albo korek, albo objazd z nadkładaniem wielu kilometrów), a alternatywy w postaci pociągu – nie ma. Drogę przebudowują od dwóch lat. Linię kolejową mają, zgodnie z ogłoszeniami na stacji, przebudować do końca listopada. Zdonżom chopy?
-
5
-
3
- Pokaż wszystkie
To "coś" to tarcza ostrzegawcza przejazdowa, wyświetlająca jeden z dwóch sygnałów (§ 6 Ie-1):
1) Sygnał Osp 1 „Urządzenia sygnalizacji na przejeździe, do którego się tarcza odnosi, są niesprawne, jazda przez przejazd z prędkością 20 km/h”
Dwa światła pomarańczowe ciągłe w linii poziomej
2) Sygnał Osp 2 „Urządzenia sygnalizacji na przejeździe, do którego się tarcza odnosi, są sprawne, jazda przez przejazd z największą dozwoloną prędkością”
Dwa światła białe ciągłe w linii pionowej
Maszt tarczy jest pomalowany w poziome pasy biało-czarne.
1) Sygnał Osp 1 „Urządzenia sygnalizacji na przejeździe, do którego się tarcza odnosi, są niesprawne, jazda przez przejazd z prędkością 20 km/h”
Dwa światła pomarańczowe ciągłe w linii poziomej
2) Sygnał Osp 2 „Urządzenia sygnalizacji na przejeździe, do którego się tarcza odnosi, są sprawne, jazda przez przejazd z największą dozwoloną prędkością”
Dwa światła białe ciągłe w linii pionowej
Maszt tarczy jest pomalowany w poziome pasy biało-czarne.
Dziękuję. Od początku tak podejrzewałem z powodu schematu malowania słupa, ale zmylił mnie układ komór. Trójkomorowy wskaźnik na takim słupie przecież nie istnieje. Dopiero teraz widzę, że przecież czwarta ("boczna") komora jest tymczasowo zdemontowana. Ale ślepy byłem (jestem?) 
A tak przy okazji, wygląda na to, że zużyte rozjazdy (i może tory) na stacji zostaną wyremontowane, ale te syfiaste perony nie. Zatem czeka nas za jakiś czas ponowne zamknięcie ruchu. Bosko
A tak przy okazji, wygląda na to, że zużyte rozjazdy (i może tory) na stacji zostaną wyremontowane, ale te syfiaste perony nie. Zatem czeka nas za jakiś czas ponowne zamknięcie ruchu. Bosko
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
| Koleje Śląskie EN57-3001 fotki | Koleje w Polsce | 13 | ||
|
DKR - Dolnośląskie Koleje Regionalne | Koleje w Polsce | 4 | |
|
KOLEJE ŚLĄSKIE i inne galerie taboru | Koleje w Polsce | 18 | |
|
Koleje Tunezyjskie- SNCFT | Koleje w Polsce | 5 | |
| w starym stylu - koleje amerykanskie | Koleje w Polsce | 0 |
Podobne wątki
-
-
-
-
-
A