-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
EP40
- Inicjator wątku Ludwik Igielski
- Data rozpoczęcia
OP
OP
Obawiam się, że będzie z tym duży problem, ze względu na obieg tej maszyny. Wieczorem wyruszała z pociągiem relacji Warszawa Wschodnia - Jelenia Góra, wracała następnego dnia przed południem z Ex. Opolanin i resztę czasu spędzała w szopie. Końcówka jej żywota jako EP23 (ok. 1977) ubiegła na prowadzeniu pociągów zdawczych na WWK. Można było ją zobaczyć np. w okolicach Warszawy Gdańskiej ze składem wagonów towarowych. Nie zdążyłem już zrobić takiego zdjęcia, dopiero po naprawie i zmianie serii na ET22-121.
Ludwik Igielski, czy jesteś w stanie podać informację gdzie i kiedy wykonano tę pierwszą fotkę EP23?
Mam ją w kolekcji ale mam tylko informację że jej autorem jest
Andrzej Massel.
Piękne zdjęcie.
Mam ją w kolekcji ale mam tylko informację że jej autorem jest
Andrzej Massel.
Piękne zdjęcie.
OP
OP
OP
OP
Lokomotywa ET40-41
typ fabryczny: 77E1
numery fabryczne: 7108 (człon A)/ 7109 (człon B)
rok produkcji: 1978
przyjęta na stan PKP i skierowana do MD Bydgoszcz Wschód w dniu 20.04.1978 r.
przystosowana do prędkości 160 km/h (wózki i silniki trakcyjne od skreślonych wcześniej lokomotyw EP05)
opuszcza ZNTK Gdańsk 30.03.1990
przechodzi liczne próby i badania w CNTK w 1990 roku
formalna zmiana serii i przyjęcie na stan MD W-wa Olszynka Grochowska nastąpiły w dniu 1.10.1990 r.
Planowano przebudowę kilku takich lokomotyw, domniemania krążyły wokół 5 lub 10 sztuk, ze względu na opóźniające się dostawy EP09. Warto przypomnieć, że pierwsze trzy "dziewiątki" Olszynka otrzymała dopiero na początku stycznia 1991 (005 - 3.01.91, 006 - 6.01.91, 007 - 30.01.91), na kolejne pięć sztuk trzeba było czekać kolejny rok (008 - 7.01.92, 009 - 7.01.92, 010 - 8.01.92, 011 - 8.01.92, 012 - 8.01.92). Niezadowalające rezultaty z eksploatacji pierwszego egzemplarza przerobionego ET40-41 na EP40-41, zakończonej poważną awarią (pożarem w jednej z sekcji) na początku 92?, zdecydowały o zaniechaniu tej koncepcji. Pomarańczowy "bombowiec" nie cieszył się także zbytnim uznaniem wśród maszynistów. Lokomotywa pod względem trakcyjnym zachowywała się podobnie do tandemu EP05, a więc osiągała 160 km/h ze składem 12 wagonów pasażerskich. Podczas jednej z jazd próbnych na CMK osiągnęła znacznie większą prędkość - 213 km/h (z wagonem pomiarowym), a tym samym zdezaktualizowała poprzedni rekord należący do przebudowanej lokomotywy EU07-050 (lata 70. - 207 km/h z czterema zrekonstruowanymi wagonami typu Eaos, wypełnionymi piaskiem).
Niestety nie znam dokładnej daty przebudowania z powrotem na typową ET40-41 i przyjęcia na stan MD Bydgoszcz Wschód.
------
Natomiast historia EP23-001 wygląda tak:
typ 201Ea, Pafawag 001/52/1973 r.
od 31.01.1979 jako ET22-121"
Przyjęty na stan PKP i MD W-wa Olszynka Grochowska w dniu 6.04.1973
Przekazany do MD Łódź Olechów w dniu 17.06.1981
Przekazany do MD Rybnik w dniu 10.06.1991
Wycofany z ruchu - styczeń 1995
Skreślony z inwentarza PKP - 20.10.1998
Pomiędzy 14.06.1978 a 31.01.1979 rekonstrukcja na ET22 w ZNLE Gliwice
typ fabryczny: 77E1
numery fabryczne: 7108 (człon A)/ 7109 (człon B)
rok produkcji: 1978
przyjęta na stan PKP i skierowana do MD Bydgoszcz Wschód w dniu 20.04.1978 r.
przystosowana do prędkości 160 km/h (wózki i silniki trakcyjne od skreślonych wcześniej lokomotyw EP05)
opuszcza ZNTK Gdańsk 30.03.1990
przechodzi liczne próby i badania w CNTK w 1990 roku
formalna zmiana serii i przyjęcie na stan MD W-wa Olszynka Grochowska nastąpiły w dniu 1.10.1990 r.
Planowano przebudowę kilku takich lokomotyw, domniemania krążyły wokół 5 lub 10 sztuk, ze względu na opóźniające się dostawy EP09. Warto przypomnieć, że pierwsze trzy "dziewiątki" Olszynka otrzymała dopiero na początku stycznia 1991 (005 - 3.01.91, 006 - 6.01.91, 007 - 30.01.91), na kolejne pięć sztuk trzeba było czekać kolejny rok (008 - 7.01.92, 009 - 7.01.92, 010 - 8.01.92, 011 - 8.01.92, 012 - 8.01.92). Niezadowalające rezultaty z eksploatacji pierwszego egzemplarza przerobionego ET40-41 na EP40-41, zakończonej poważną awarią (pożarem w jednej z sekcji) na początku 92?, zdecydowały o zaniechaniu tej koncepcji. Pomarańczowy "bombowiec" nie cieszył się także zbytnim uznaniem wśród maszynistów. Lokomotywa pod względem trakcyjnym zachowywała się podobnie do tandemu EP05, a więc osiągała 160 km/h ze składem 12 wagonów pasażerskich. Podczas jednej z jazd próbnych na CMK osiągnęła znacznie większą prędkość - 213 km/h (z wagonem pomiarowym), a tym samym zdezaktualizowała poprzedni rekord należący do przebudowanej lokomotywy EU07-050 (lata 70. - 207 km/h z czterema zrekonstruowanymi wagonami typu Eaos, wypełnionymi piaskiem).
Niestety nie znam dokładnej daty przebudowania z powrotem na typową ET40-41 i przyjęcia na stan MD Bydgoszcz Wschód.
------
Natomiast historia EP23-001 wygląda tak:
typ 201Ea, Pafawag 001/52/1973 r.
od 31.01.1979 jako ET22-121"
Przyjęty na stan PKP i MD W-wa Olszynka Grochowska w dniu 6.04.1973
Przekazany do MD Łódź Olechów w dniu 17.06.1981
Przekazany do MD Rybnik w dniu 10.06.1991
Wycofany z ruchu - styczeń 1995
Skreślony z inwentarza PKP - 20.10.1998
Pomiędzy 14.06.1978 a 31.01.1979 rekonstrukcja na ET22 w ZNLE Gliwice
Tak teraz przyglądając się dokładniej zdjęciu tej EP23, zaczynam przypuszczać, że malowanie tej lokomotywy wcale nie musiało być pomarańczowe w całości w tym samym odcieniu. Mimo, że taki wygląd tej lokomotywy utrwalił się niejako.
Patrząc bowiem na ścianę boczną, da się zauważyć różnicę w odcieniu ściany w środkowej części a pod dolną listwą. Co prawda nad górną listwą także jest inny odcień, ale w tamtym miejscu ściana jest w innej płaszczyźnie niż pod listwą, więc światło ma prawo się inaczej rozkładać. Jednak ściana nad i pod dolną listwą jest w tej samej płaszczyźnie, a mimo to widać różnicę w odcieniach.
A zatem, zaryzykuję stwierdzenie, że lokomotywa nie była cała w jednym odcieniu pomarańczu, jak dotychczas wielu przedstawiało. A przedstawiał tę lokomotywe w ten sposób między innymi Pan Mariusz Plewka. Poniżej Jego rysunek.
źródło: http://www.bluefish.foxnet.pl/Tabor/Elektryczne/EP23/Zdjecia/galeria_EP23.html
Podobnie "kolorowali" tę lokomotywę niektórzy twórcy modeli 3D do symulatorów kolejowych. Ponizej przykład.
źródło: http://www.garnek.pl/radekrc/13643151/ep23-001
Ale jak się okazuje nie wszyscy. Są i tacy, którzy użyli dwóch różnych odcieni, co w moi mniemaniu odpowiada rzeczywistości.
źródło: http://my.opera.com/akvin-profeta/blog/?startidx=30
Patrząc bowiem na ścianę boczną, da się zauważyć różnicę w odcieniu ściany w środkowej części a pod dolną listwą. Co prawda nad górną listwą także jest inny odcień, ale w tamtym miejscu ściana jest w innej płaszczyźnie niż pod listwą, więc światło ma prawo się inaczej rozkładać. Jednak ściana nad i pod dolną listwą jest w tej samej płaszczyźnie, a mimo to widać różnicę w odcieniach.
A zatem, zaryzykuję stwierdzenie, że lokomotywa nie była cała w jednym odcieniu pomarańczu, jak dotychczas wielu przedstawiało. A przedstawiał tę lokomotywe w ten sposób między innymi Pan Mariusz Plewka. Poniżej Jego rysunek.
źródło: http://www.bluefish.foxnet.pl/Tabor/Elektryczne/EP23/Zdjecia/galeria_EP23.html
Podobnie "kolorowali" tę lokomotywę niektórzy twórcy modeli 3D do symulatorów kolejowych. Ponizej przykład.
źródło: http://www.garnek.pl/radekrc/13643151/ep23-001
Ale jak się okazuje nie wszyscy. Są i tacy, którzy użyli dwóch różnych odcieni, co w moi mniemaniu odpowiada rzeczywistości.
źródło: http://my.opera.com/akvin-profeta/blog/?startidx=30
"Następnie została wykonana w ZNTK Gdańsk naprawa rewizyjna (27.10.1992 - 8.01.1993), podczas której EP40-41 została z powrotem przebudowana i przemianowana na ET40-41."
Cytat ze strony "Modernizacja ET40-41"
Może kogoś zainteresuje artykuł "ET40-41 do kasacji!"
Cytat ze strony "Modernizacja ET40-41"
Może kogoś zainteresuje artykuł "ET40-41 do kasacji!"
Jak wiesz, muzeum ma delikatnie mówiąc kłopoty z miejscem i przyszłość tego miejsca jest niepewna, również w dobie ciągłej, stałej reorganizacji na kolei wątpię by w lok. Bydgoszcz Wschód, znalazł się ktoś, kto podjął by się remontu w charakterze pomnika jednej maszyny. Serii, która była sztandarowa dla tej właśnie szopy. Ludzie mają zupełnie inne problemy na głowie. Niestety.
