Deutsche Bundesbahn 1949-1993 - modele i 1:1

[bobby74]

Pierwsze lokomotywy elektryczne o oznaczeniu E17 zostały wyprodukowane w 1928 roku na zlecenie Deutsche-Reichsbahn-Gesellschaft. Służyły w ruchu pociągów pasażerskich na Śląsku i w Bawarii. Po wojnie większość z nich trafiła do Deutsche Bundesbahn, choć niektóre lokomotywy w konsekwencji najróżniejszych zawirowań powojennych przewinęły się nawet przez Związek Radziecki i powróciły dopiero w 1952 roku, a E17 117 i -119 stały jeszcze w 1954 w Polsce! - w Warszawie i Lubaniu Śląskim.
W Deutsche Bundesbahn użytkowano 26 lokomotyw, które stacjonowały w Augsburgu. W 1968 roku zmieniono oznaczenie tej serii lokomotyw na BR 117, a ostatnia lokomotywa zeszła ze stanu DB w 1980 roku.
Zdjęcie oryginału z ostatnich lat eksploatacji za bundesbahnzeit.de

A mój model to Roco 73561/79561 odwzorowujący BR 117 107-3 w stanie z 1976 roku. Bardzo mi się takie kanciaste klasyki podobają

 

[CoCu]

Mnie też się takie maszyny podobają. Ponieważ jednak wolę jak ma to jakiś związek z Polską, to zbieram tylko modele pojazdów eksploatowanych przez Śląskie Koleje Górskie.

 

[Andrzej Harassek]

Ale kolega bobby pisał, że te lokomotywy były na Śląsku używane...

 

[bobby74]

W ramach domykania kolekcji BR 151 trafił do mnie swego czasu taki model Roco 73409/79409 - odwzorowuje lokomotywę w stanie po rewizji w 1986 roku.
Okazuje się, że Roco też może zrobić loka z babolami Minimalnie podrapane poręcze, krawędzie lakierowanych powierzchni nierówne w zakamarkach i brak wycieraczek na jednym czole lokomotywy. Poza tym super model

I jeszcze zdjęcie tej lokomotywy w realu, choć z 1991 roku - zdjęcie za railroadpictures.de

 

[Michał_P]

Ciekawe, że typowo towarowa seria 151 przystosowana jest do prowadzenia pociągów zmiennokierunkowych (Wendezug).

 

[bobby74]

Parę stron wcześniej są zdjęcia BR 151 z silberlingami, stosowanymi w ruchu lokalnym. Jak się do tego doda, że masa dworców w DE to tzw. Sackbahnhof czyli stacje czołowe, to wszystko staje sie jasne. Niejasne jest dla mnie tylko pytanie co skłoniło do stosowania ciężkich 6-osiowych BR 151 w ruchu lokalnym?
A na chwilę wracając do moich zdjęć - staram się je robić coraz bardziej świadomie (czytaj lepiej) tylko co z tego, jak zależnie do jakiego monitora siądę wyglądają inaczej, a konkretnie gorzej... Blade, niebieskawe, a na tablecie takie śliczne były...

 

[Michał_P]

W Niemczech łącznie parę lat spędziłem (Dolna Saksonia i Hesja) ale nie przypominam sobie lokomotywy BR151 pchającej jakikolwiek pociąg. Obserwatorem byłem zawsze dobrym.

 

[Dampflok]

Niemieckie lokomotywy spalinowe Baureihe 218 zostały wyprodukowane w latach 1967-1979 dla kolei zachodnioniemieckich w liczbie 411 sztuk. Spalinowozy kursują z pociągami towarowymi oraz pasażerskimi na niezelektryfikowanych liniach kolejowych. Dawniej spalinowozy kursowały z pociągiem ekspresowym TEE Bavaria od bawarskiego Monachium do szwajcarskiego Zurychu na bawarskiej linii kolejowej Allgäubahn. Jedna lokomotywa dodatkowo została pomalowana w złoto-bordowe malowanie Trans Europ Express. Niektóre spalinowozy w pomarańczowo-białym malowaniu kursowały z pociągami regionalnymi City-Bahn kolei zachodnioniemieckich. Kilka spalinowozów zachowano jako eksponaty zabytkowe.

Fotografie niemieckich lokomotyw spalinowych.

 

[Michał_P]

Niektóre spalinowozy w pomarańczowo-białym malowaniu kursowały z pociągami regionalnymi City-Bahn kolei zachodnioniemieckich.

W ramach eksperymentu w relacji Kolonia - Gummersbach. Więcej takich przypadków nie było.

Warto przy tym dodać, że seria 218 to ukoronowanie rozwoju dużej rodziny maszyn pierwotnie oznaczonych jako V160. Maszyny te przez dziesiątki lat były główną "twarzą" zachodnioniemieckiej a później niemieckiej trakcji spalinowej od Szwarcwaldu po Szlezwik-Holsztyn.

W aktualnym wydaniu MEB znajduje się artykuł na temat końca eksploatacji serii 218.
http://www.modelleisenbahner.de/meb_heft.php4?pk_journal=216

 

[bobby74]

W Niemczech łącznie parę lat spędziłem (Dolna Saksonia i Hesja) ale nie przypominam sobie lokomotywy BR151 pchającej jakikolwiek pociąg. Obserwatorem byłem zawsze dobrym.

BR 151 pchały w Hagen, w Norymberdze, sporadycznie w Dortmundzie. W weekendy pchały składy na lini Freiburg - Titisee (Neustadt) - pociąg składał się wtedy z 6-7 wagonów i "zwykłe" loki nie dawały rady na stromiznach.
Informacje te to niestety nie moje obserwacje, tylko za drehscheibe-online - ja w tamtym czasie do szkółki jeszcze chodziłem...

 

[Jacek765]

Tym razem Kolega Dampflok wywołał wilka z lasu. Już od dawna nosiłem się z zamiarem zaprezentowania lokomotyw spalinowych z rodziny V160. Temat ten jest na tyle obszerny że siła rzeczy będę musiał go podzielić na kilka wpisów.
Zacznę może od najstarszej serii V160 czyli od roku 1968-go 216. Początkowo pierwotne założenia dostaw lokomotyw spalinowych do pracy liniowej nie przewidywały lokomotyw średniej wielkości pomiędzy V100 a V200. Dopiero w drugiej połowie lat 50-tych zaczęto myśleć nad konstrukcją lokomotywy jednosilnikowej z przekładnią hydrauliczną o mocy 1600KM stąd oznaczenie V160. Pierwotne założenia by skonstruować lokomotywę do pracy także na liniach lokalnych o nacisku osiowym do 17t okazały sie bardzo trudne do zrealizowania i zbyt kosztowne. Ostatecznie mozliwe było wykonanie lokomotywy o nacisku osiowym rzędu 18,5t a przy zredukowanych zapasach środków eksploatacyjnych nawet 18t. W międzyczasie pracowano nad skonstruowaniem wydajnego i mocnego silnika i układu przeniesienia napędu. Wkrótce skonstruowano odpowiednie silniki 16 cylindrowe z turbo doładowaniem Maybach MD870 1B (MTU MD16 V538TB) i Mercedes Benz MB839 Bb (MTU MB 16 V 652) o mocy ustalonej na 1900KM. Zbudowano w latach 1960 -63 10 lokomotyw prototypowych. Lokomotywy V160 001-009 miały zaokrąglone kabiny maszynisty z minimalnie wystająca mordką , które w późniejszym okresie otrzymały przydomek Lollo. Ostatnia prototypowa lokomotywa V160 010 zbudowana w roku 1963-im w zakładach Henschel otrzymała kabiny wzorowane na zbudowanej rok wcześniej w tej samej fabryce lokomotywie V320 (o której już wiele napisano w tym wątku). Po przeprowadzonych próbach eksploatacyjnych i zweryfikowaniu konstrukcji w roku 1964-tym rozpoczęto produkcję seryjną ze zmienioną konstrukcją ramy i kabinami o kształcie jaki zastosowano w lokomotywie nr 10. Tak rozpoczęła sie produkcja serii liczącej 214 egzemplarzy (216 011-224) dającej początek dużej rodzinie lokomotyw liczącej ponad 800 sztuk. A to kilka zdjęć pożyczonych z internetu;
V160 001 muzealna z przywróconym oryginalnym malowaniem z początku lat 60 tych.

216 003 w roku 1980-tym w Bw Gelsenkirchen Bismarck.

216 010 w roku 1977-mym z Bw Gelsenkirchen Bismarck na obrotnicy w Bw Osterfeld

I lokomotywy seryjne alfa i omega czyli 216 011 i 216 224

Modele lokomotyw serii V160/216 były produkowane przez wiele firm modelarskich w wielu skalach. Produkowano głównie lokomotywy seryjne. Natomiast przez bardzo długi czas jedynym modelem lokomotyw prototypowych był model Lollo firmy Tempo, późniejszej Mehano(tehniki), dopiero w latach 90-tych firmy Roco i Marklin opracowały nowe modele. Powstał także model lokomotywy nr 010 ale nie pamiętam producenta.
Ja w swojej kolekcji jeszcze nie mam lokomotyw prototypowych. Mam natomiast dwa modele lokomotyw seryjnych. Pierwszy z nich to 216 154 firmy Rowa produkowany w latach 70-tych i niestety uziemiony przez firmę Roco. Podkreślam słowo niestety bo model odznacza sie znacznie lepszą jakością wykonania szczegółów niż modele serii 215 firmy Roco. Dzisiaj model ten może nie wzbudza większego zachwytu jednak na tle produkowanych w tamtych czasach modeli mógł bez żadnej przesady być uznany a najlepiej wykonany model lokomotywy z całej rodziny V160.
Drugi model w mojej kolekcji to 216 011 firmy Rivarossi w skali 0 także z lat 70-tych całkiem ładny model ale widać ze producent nie wykorzystał atrybutów dużej skali i wykonał model w dość dziwny sposób. Wózki są wykonane na bardzo dobrym poziomie z dbałością o szczegóły natomiast nadwozie reprezentuje jakość wykonania przeciętnych modeli w mniejszych skalach. W ramie podwozia są przygotowane otwory na stopnie , których model ten się nigdy nie doczekał w całej historii swojej produkcji.

 

[Michał_P]

W mojej kolekcji znajduje się jedna lokomotywa z rodziny V160. Jest to BR 216 firmy Brawa (nr katalogowy 0388). Ciekawostką jest buda wykonana z metalu!

 

[Jacek765]

Miałem ten model w ręce (mój kolega go ma) jednak nie bardzo lubię to malowanie. Jednak jak przytrafi sie okazja kupienia modelu Brawy w malowaniu Altrot w IV epoce to chętnie taki model kupię a mój model Rowa prawdopodobnie trafi do innego właściciela.
Jeszcze znalazłem taki schemat budowy lokomotywy

 

[Andrzej Harassek]

Wkrótce po zakończeniu II wojny koleje zachodnich Niemiec rozpoczęły prace nad rodziną nowoczesnych wagonów osobowych lekkiej budowy. Wśród kilku opracowanych wówczas konstrukcji znalazły się też wagony piętrowe. W 1950 roku zakłady Wegmann w Kassel zbudowały prototypową serię trzech wagonów piętrowych serii DBC4üpwe, DCR4üpwe i DC4üpwe. Wagony miały 22,40 m długości (niektóre źródła podają długość 22,50 m) i wózki typu Minden-Deutz 1950. Po raz pierwszy na kolejach niemieckich w przejściach międzywagonowych zastosowano wałki gumowe zamiast tradycyjnych harmonii. Jeden wagon miał przedział bagażowy, a w innym, na górnym poziomie urządzono przedział bufetowy (na dole była kuchnia). Rok później ta sama fabryka zbudowała kolejne trzy prototypy, bardzo podobne do poprzednich, jednak dłuższe - przyjęto tu nową długość 26,40 m, która wkrótce stała się standardem dla nowych wagonów DB i została też uznana za standardową długość według norm UIC (typ X, a później typ Z). Ta druga seria otrzymała oznaczenia DBC4ymg, DBCR4ymg i DC4ymg. Również w tej serii był wagon barowy. Wszystkie sześć wagonów pomalowano na kolor stalowo-granatowy i skierowano do służby na trasie Dortmund - Siegen - Giessen - Frankfurt nad Menem. Pociąg prowadzony był zwykle jedną z pomalowanych na ten sam kolor lokomotyw serii 03.10. Po kilku latach wagony przeniesiono do Hamburga, gdzie zatrudnione były w ruchu przyspieszonym. Zostały przemalowane na kolor zielony, jednocześnie zlikwidowano wyposażenie restauracyjne, zastępując je normalnymi miejscami do siedzenia. Z nieznanych mi przyczyn DB nie podjęły dalszych prac nad wagonami piętrowymi i do szerszego zastosowania tego rodzaju taboru w zachodnich Niemczech doszło dopiero po zjednoczeniu obu państw niemieckich w 1990 roku.

Modele wagonów piętrowych pierwszej serii (krótkich) wypuścił jakiś czas temu Heris. Były to modele we wszystkich, kolejnych czterech wersjach malowania i oznaczeń: granatowe epoka IIIa, zielone epoka IIIa, zielone epoka IIIb (po likwidacji 3 klasy) i zielone epoka IV. Seria druga, wagonów dłuższych, została odwzorowana w modelach dwóch firm: Hobbytrain oraz Trix. Nie udało mi się, niestety, ustalić w jakich wersjach te długie modele zostały wypuszczone. Wiem o zielonych wagonach z epoki IIIb produkcji Hobbytrain oraz o granatowych Trixa, ale prawdopodobnie obie firmy wydały też pozostałe wersje malowań. Mnie udało się niedawno kupić modele Trixa w pierwotnym, granatowym malowaniu. Zaskoczeniem było dla mnie, że modele zostały odwzorowane w pełnej długości w skali 1:87 i mają prawidłową długość 303 mm - dlatego zresztą zdecydowałem się na ich zakup. Wagony robią bardzo dobre wrażenie, ale nie nie czuję się na siłach ocenić wszystkich szczegółów pod względem ich zgodności z oryginałem.

Niestety, wagony po sprzęgnięciu pozostawiają odstęp między zderzakami, zarówno przy użyciu fabrycznych sprzęgów Märklina, jak i przy "śledziach" Roco.

Na koniec cały skład z pasującą do niego lokomotywą, 03.1014 Roco.

 

[ALA]

A'propos powyższego tematu, ciekawy filmik w necie:

 

[bobby74]

Trix pod numerem 23463,-64,-65 wydał te wagony w 2008 roku również w kolorze zielonym.

Niestety, wagony po sprzęgnięciu pozostawiają odstęp między zderzakami, zarówno przy użyciu fabrycznych sprzęgów Märklina, jak i przy "śledziach" Roco.

To jedyny mi znany przypadek wagonu MäTrixa o długości 303, choć nie wykluczam, że mogły jeszcze jakieś wagony w tej długości powstać, ale to i tak rzaaadkość. Odstępy między wagonami po sprzęgnięciu mają dać możliwość przejechania składem takich wagonów po łuku r360mm, choć producent i tak pozastrzegał, że będzie to możliwe bez barierek na mostach, prostych wyjazdach z tuneli, bez sieci trakcyjnej itd. Nawiasem mówiąc ciekawy jestem, czy w praktyce i tak coś się nie wykoleja
Skrócone wagony u MäTrixa mają zapewnić używalność taboru na torach i pozostałej infrastrukturze w geometrii Märklina. Jest to ciągle jeden z priorytetów Trixa/Märklina - jak widać zazwyczaj ważniejszy od skali modelarskiej i innych takich drobiazgów

 

[Michał_P]

Trzeba pamiętać, że Trix nie zawsze był z Märklinem. Kiedyś był to niezależny producent. Być może opisywane modele konstruowane były w dawnych czasach, np.w latach 90-tych.

 

[Jacek765]

Trzeba pamiętać, że Trix nie zawsze był z Märklinem. Kiedyś był to niezależny producent. Być może opisywane modele konstruowane były w dawnych czasach, np.w latach 90-tych.

Z całą pewnością nie. W latach 90-tych ani też wcześniej Trix tez nie posiadał żadnego wagonu długości 303mm ani tez 282mm. Przypuszczam że w ten sposób starano się pozyskać większe grono klientów na modele niezbyt znanych i popularnych wagonów. Podejrzewam że skalkulowano że obecnie wiecej jest nabywców na modele w pełnej skali niż na modele skrócone. Dlaczego nie wybrano krótszej wersji piętrusów, która mogła by być w skali i jednoczesnie zaspokajała by potrzeby Marklinistów, przypuszczam że już albo były w planach lub realizacji modele Herisa i nie chciano dublować projektu. Jednak modele Trixa zostały także zdublowane przez Hobbytraina co chyba nie wyszło na dobre obydwu producentom bo modele Hobbytraina mozna już nabyć w cenie od ok 80 Euro za komplet 3 wagonów.

 

[tulip]

Od kilku dni jestem szczęśliwym posiadaczem modelu wagonu widokowego dawnej serii AD4üm-62. Model wykonała firma Roco. W 1962 roku zbudowano 3 wagony tego typu - przeznaczone były do pociągu "Rheingold". Rok później zbudowano 2 podobne wagony, które miały kursować w składzie pociągu "Rheinpfeil". Mój model przedstawia wagon po zmianie właściciela - w 1979 zakupiło go (4 pozostałe także) Reisebüro Mittelthurgau, wtedy też obniżono część widokową wagonów (kopułę), aby dostosować je do skrajni międzynarodowej. Później wagony kursowały między innymi w Szwecji. U mnie model znajduje się w składzie szwajcarskiego pociągu turystycznego "Wilhelm Tell Express".
Zdjęcie oryginału: http://www.rmweb.co.uk/community/uploads/monthly_09_2015/post-5613-0-10636200-1442163729.jpg

 

[Dampflok]

Niemieckie lokomotywy elektryczne Baureihe 139 zostały wyprodukowane w latach 1959-1960 dla kolei zachodnioniemieckich w liczbie 31 sztuk. Elektrowozy kursowały z ekspresowymi pociągami pasażerskimi na górskich liniach kolejowych zlokalizowanych w południowej Bawarii oraz w zrębowym masywie górskim Schwarzwald.